boş durmaktan nefret eden, dışarı ile bağlantısı sorunlu olduğundan kendini işine adayan, uğraşacak bir iş bulamadıklarında gözaltları moraran tiplerdir.
aylarca yıllarca işsiz kaldıktan sonra güzel bir iş bulmanın keyfine varmış tiplerdir. işin kıymetini bilendir. bulsak da biz de bu tiplerden olsak dedirtendir.
derhal dövülmesi gereken kişilerdir..siz koca bir haftanın nasıl geçeceğinin stresiyle daha pazar akşamından başlamışsınızdır triplere girmeye üstüne üstlük daha afyonunuz patlamadan işe gelmiş,sıcak yataktan ayrılırken daha 5 gün daha kendisinden bu şekilde ayrı kalacağınızı düşünerek asabiyet yapmışsınızdır...bu her daim, pazartesi sabahı bile mutlu uyanabilen arkadaş da yeni bir güne,yeni bir haftaya başlamanın heyecanıyla koşmuştur işine..kendisine kıskançlık duygusuyla birlikte tiksinilerek bakılır..abartıp "allahım ne kadar güzel bir sabah değil mi!" die muhabbet fln koymaya kalkarsa masanın altında mevcut bulundurulan kızılcık sopasıyla dövülmesi gerekir...
her şeye rağmen mutlu olmasını bilen gıcık tiplerdir. içilmez, bunalım felan da yapılmaz böyle tiplerle. Haklarında ne kadar kötü yazarsam yazayım yine de mutlu olacaklardır.
hemen linç edilmemesi gereken insandır. oraya gelene kadar çok stres yaşamış, (bkz: pazartesi sendromu) nun doruklarına çıkmıştır. yoksa böyle bir insan olamaz.
sinir bozarlar. Siz masanızda "allahım bugun hiç bitmeyecek" nidaları atarken onlar "akşam nereye gitsek acaba" gibi planlar yaparlar. Hep mutludurlar "bugun pazartesiymiş diğer insanlar sendrom geçiriyor olabilirmiş" onlar için hiç mühim değildir mütemadiyen mutludurlar.
