evet tarafımca ortaya atılan ve doğruuluğu defalarca ispatlanmış bir teori.
pazarlık yapamayan insan ya harbiden zengindir ya da kendine güveni yoktur. güveni olsa bile çekingen ve pısırık biridir. pazarlık yapmamanın asıl sebebi insanlarla yüzgöz olmama isteğidir. işin içinde hafiften asosyallik de var aslında...
yine bir mantalite hatasıdır.
olay pısırıklık değildir, bu sadece bakış açısıdır. bunu da ancak yargılardan kurtulunca anlarsınız, ha deyince olmaz.
yoksa pısırık ve girişken olarak tanımlarsınız insanları ki bunlar çok boş kavramlardır. girişken biri özünde çok pısırık olabilir. olay bakış açısında biter.
yalnızken yada yanımda bir erkek arkadaş varken pazarlık yaparım. ancak yanımda bir bayan varsa asla pazarlık yapmam. yanlış anlamayın kendiliğinden oluşan bir düşünce.
beni pısırıklaştıran olay:
-ne kadar?
+7 lira
-5 olsun
+olmaz.
-olur olur.5 olsun
+olmaz
-5 veriyorum
ve fısıldayarak 'paran yoksa önemli değil' diyerek parayı geri çeviren babacan esnaf.sonrası şaşkınlık,sonrası pısırıklık
pazarlık yapmayan pısırık değildir, pazarlığı fazla abartan insan da akıllı değildir.
mesela babam esnaf. işten anlıyor. bir pazarlık yapar, mal sahibi esnaf olsam harbiden kafa göz dalarım yani.
halbuki ben öyle değilim. cüzi bir miktar indirim yaptırsam bana yeter.
işte "bu en son ne olur?", "öğrenciyiz abi yap bi kıyak", "hep buradan alıyorum", "maksat ayağımız alışsın", "nerelisin babacan?" lafları zaten yetiyor pazarlığa. ama babam 20 liralık zamazingoyu, 5 liraya almaya çalışıyor. fazlası ayıp diye düşünüyorum.
Çocukluğumuzda anlatılırdı:
Mahallemizin, enteresan adamlarından birisiydi.
Toplumumuzda zekası ilerde olanında, geride olanında ortak bir adı var: Deli.
Mahallemizin, bu ileri zekalı adamı, emlakçı ile bir gün pazarlığa oturur.
Emlakçı, o zamanın parası ile 4 milyar ister.
Bu rakamı duyan adamımız, "olmaz, pazarlık yapalım" der.
Emlakçı "kaç olsun o zaman "diye sorar"
"Dört milyar yüz bin lira olsun" der.
Cebinden çıkardığı parayı masaya koyar.
Pazarlık olmuş mudur?
Evet olmuştur.
Hem de, pazarlığın kralı ve unutulmayanı.
duruma göre değişir bu işler. ben de sevmem mesela pazarlık yapmayı.. zaten pazarlık üçe aldım beşe satıyorum esnafıyla olur, onlarla da çingene pazarlığına girmeye gerek yok..
