adamlar ayaklı banka gibiydi bee. pazara gitmekten nefret eden birisi olarak pazara gitmemin tek sebebi pazarcıların para dolu cepleriydi aga.
tomar tomar, deste deste kağıt 1 milyonlar vardı o zaman. belki pazarcı zengin değildi ama bu kadar küçük değerli kağıt paralar pazarcıları gözümde dünyanın en zengin insanları yapmıştı.
ilkokul 1. sınıfta ne olacaksın diye sorduklarında pazarcı demiştim. hayallerimin mesleğiydi bee.
sonra sarsıcı bir hayal kırıklığı yaşamadım değil.
