insanı kötü bir psikolojiye sürükler. Ertesi gün okulun olduğunu bile bile tatil yapamazsın. Gece uyuyamazsın ulan yarın sabahın köründe kalkacağım diye. Yatakta döner durursun. Ödevler o güne kalmıştır zaten. hele ki uzun bir tatilin ertesindeki pazar günü hiç çekilmez.
iğrençtir pazar günleri. sıkıcıdır. depresyona girmek için güzel bir gündür. intihar etmek için de öyle. kafayı bulmak için de. haftanın yüz karasıdır pazar günü.
haftanın en durağan günü. geç kalkılır, kahvaltı saat bir gibi yapılır, rahatsındır ama genel olarak bütün hafta, pazar günü gibi geçmişse o hafta pazarın bir anlamı olmaz. cefa çekmeden sefa süremez insan, bu yüzdendir pazarları sıkıntı eğer hafta içi boşsan.
yahudiliktede şabat olarak kabul edilir. inanışa göre tanrı dünyayı 6 günde yaratmış 1 gün dinlenmiştir. yahudilere haftanın 6 günü çalışıp 7. gün hiçbir iş yapmamaları buyurulur.
rahat geçirilen cumartesiden sonra ertesi gün iş olduğu gerçeği ile yüzleştiğiniz gündür, hele hava kapalı ise dahada bunalımdır, akşam gömlekler ütülenir, ayakkabılar boyanır işe hazırlık yapılır.
haftanın en nefret ettiğim günüdür. pazartesi gününün verdiği rahatsızlıktan mı yoksa bana verdiği tembellikten mi bilinmez hep nefret etmişimdir bu günden.
en geç 07:30 da evden çıkmak zorunda olduğum, 08:10 da henüz ayılamamışken felsefe anlattığım güzide gündür. ev ahalisine derse geç kalan öğrenciye sağlam sövdüğüm gündür. akşam pestilimin çıktığı, ağzımı açacak halimin kalmadığı fakat ertesi gün tatil diye mutlu olduğum gündür.
en sevmediğim gnün. pazartesiyi bile daha çok severim. çocukken pazar günü banyo yapardık, bizimkileri izlerdik, izlerken mandalina portakal falan yerdik. o zaman da sevmezdim şimdi de sevmem. neyseki behzat ç. var da biraz daha katlanılır bir gün oldu.
