salonda kendinizden başka tek tabanca olan insanları arar gözleriniz, bir kişi dahi bulunsa kâfidir. ama ya herkes eşi, dostuyla gelmişse filme? allah düşmanımın başına başına vermesin, yalnız gidilcekse ilk seanslar iyidir, hem salonda tek başına film seyretme keyfini de yakalamış olursunuz.
bir şey biliyoruz da diyoruz. *
en büyük zevklerden biridir. sinemada arkadaşlarının filmle ilgili soruları olmadan, can sıkan salak salak espirileri olmadan, haşır huşur yedikleri şeylerin ambalajları olmadan, film çıkışında filmin replikleri olmadan izlenen film kadar güzel bir şey olabilir mi ki. hayır olamaz... kafanız rahatlar...
arkadaşları ile zevkleri farklı olan insandır. Evet herkes aynı şeylerden hoşlanacak diye birşey yok, kaçırılmaması gereken filme tek başınada gidilir, tek başına da izlenir.
elbette bazı filmler kalabalık halde seyredilirse keyif verir, bu tarz filmler olmadığı takdirde, tek başına sinemaya gitmek epey keyifli bir şeydir. uzaktan da oldukça entelektüel bir görünüm sergilenir.
olay pazar günü sinemaya tek başına gitmek değil, sinemaya tek başına gitmeyi sevmektir, yalnızlıktan değil yanında kimseyi istememenin verdiği rahatlıktır.
aradığınız her arkadaşınızın işi varsa ki sizi aradıklarında da sizin işiniz varsa tribin babasını atarlar yapılacak son çaredir. ayrıca sanıldığı kadar kötü değildir. hiç değilse mısırınız vardır. ayrıca kendi kendinize gülüyorsunuz diye kimse size garip tavırlar sergilemez.