asosyallik değil, eziklik değil insanlardan ve onların riyakarlıklarından, kahpeliklerinden(çok affedersiniz) kurtulmak isteyen, etrafının kim olursa olsun yüze gülen arkasında hançerle bekleyen sahte dostlarla, arkadaşlarla dolu olduğunu bilen insan eylemidir. bi de hani elekten eler gibi elersiniz arkadaşlarınızın en iyisini bulmak için; bende ki en iyiler maalesef böyle. düşünün artık ne kadar zordayım.
ve evet çıkmıyorum evden, kimse de çıkaramaz beni. gerçekleri bildiğimden.
bazı zamanlar çok da sıkıcı olmayan durumdur ve böyle anlarda evde geçirilen her saniyenin kıymeti daha iyi anlaşılabilir.
öncelikle pazar günü işe gitmediği için bazılarının kendisini şanslı hissetmesi gerekir... olabildiğince geç saate kadar uyuyabilir ve uyandıktan sonra da bir miktar yatak keyfi yapılabilir. kalktıktan sonra iki ayağınızı bir pabuca sokan geç kalma gibi sorun olmadan tuvalet sefası yapıp gelecekte eksikliğini çok daha iyi anlayacağımız suyun gözeneklerimizle beraber daralan ruhumuzu da açmasını umut ederek el yüz yıkanabilir. Yetmiyorsa bir saatlik duş keyfi de eklenebilir. patlayan afyonunuz ile kendinize geldikten sonra en güzelinden mükellef bir sofra hazırlanabilir; akabinde tüm haftayı kahvaltısız geçirmenin eksikliğini kapatmak için tıka basa yenilir. lanet olası bulaşıkları da güzelce hallettikten sonra fonda çalan huzur verici müzikler eşliğinde bir dolu hafta sonu ekleriyle beraber gazeteleri mıncıklayıp birkaç film ve dizi izleyerek evden çıkmadan güzel bir pazar günü geçirilebilir.
hasta olan bünyenin mecburi olarak yapacağı eylem.izlenmek için ayrılan filmler izlenebilir.kitap, dergi, gazete okunabilir ve elbette ki sözlükte vakit geçirilebilir.*
