Çok güzel bir eylemdir.
Sokaklar sessiz , bir sonbahar sabahı
kahvemi yudumlarken sessizliği dinlemek
Kendini dinlemek
Her şeyden uzak
Ben , sessizlik ve hafif esinti
Her şey bu kadar.
7 aylık bir kızım var hergün sabah 7 de alarm gibi bizi uyandırıyor. Pazar da neymiş hıhh... demiyorki annecim babacım bugun pazar şöyle yaya yaya bir uyuyalım yook. Yıllar önce biri dese pazar günleri bu saatte kalkacaksın diye hayatta inanmazdım.
bugünde gerçekleştirdiğimiz hadisedir. az sonra tavada kızaracak olan pattisin mis gibi demlenecek olan çayın ve fırından alınacak sıcacık eppeğin heyecanı ile uyku hak getire. haftanın 6 günü sabahın 7 sinde evden çıkıp çalıştığı yerde kahvaltısını yapanlar iyi bilir pazar kahvaltısının önemini.
26 yıldır istisnasız olarak gerçekleşmektedir. Ben de herkes gibi en az 10.00-10.30’a kadar yatmak istiyorum ama bünye en geç 08.00’de gözlerini açmak istiyor, açmamakta direnmeme rağmen.
sen ne kadar cumartesi gecesi yatarken "çok pis uyuyacam bu sefer tarih kitaplarına yazacaklar o derece uyuyacam" dersen de ertesi günün tatil olduğunu beynin biliyor. erkenden kalkıp günü uzunca değerlendirme fikri aklımızda hep var.
Çok sevdiğim bir hadisedir. Mesela şu an pazar ve 07:38 az sonra istanbulu gezmeye çıkacağım. insanlar uyanmadan da eve geri döneceğim. Özet olarak gerçekten istanbulu rahat rahat gezip dolaşabileceğiniz ender vakitlerdendir.
eğer ait oldugunuza emin olduğunuz ama kaderin bir cilvesi olarak orada yaşamadiğiniz şehirde son gününüz ise şehrin hiç bir anını kaçırmamak için yapılan eylemdir... mucizelere ihtiyacım var, koparmayin beni buradan...
Antalya'ya iyi bakın, burası benim ruhum...
