calismayip sadece okudugum donemde insanlarin nasil pazar sendromu olmadigina sasirirdim. Yalniz is hayatina kiyisindan girip haftaici minimum 8 saat mesai yaptiginda anliyor insan pazar gunu sendromuna sahip olmanin ne kadar sacma oldugunu. Ertesi gun haftaici olsa da farkindasin sana ait saatlerin oldugunu ve o saatlerin aslinda ne kadar kiymetli oldugunu. Tanim: pazar gunu sonrasinda insanlarin bir tur ozgurluk yitimine ugradiklari icinyasadiklari sendrom.
berbat bi duygudur pazar akşamından sanki p.tesi iş başı yokmuş gibi deliler gibi herşey yapılır tüm haftanın etkinliği bir güne hatta bir geceye sığdırılır ve masa başında uyuklamaya yol açan en kötü eylemdir.
