eskiden uyuz olunsa da şimdi özlenilendir. ardından sobanın yanına oturulurdu, televizyon izlenirdi, sonra anneniz yatmanızı söylerdi, yatmak zorunda kalırdınız. ya da anneniz yatmanızı söylediğinde aklınıza yarına yetişmesi gereken ödev gelirdi... bir yandan ödevi yaparken bir daha asla ödevi son ana bırakmayacağınızı söylerdiniz, en azından düşünürdünüz. ama yine son ana bırakırdınız, yine, yine...
halen yapmakta olduğum etkinlik. evet gayet de etkinlik.
soba kalmadı ama sererim atletimi donumu kalorifere, yaparım banyomu hacı şakirle, foşur foşur çitilerim kendimi, oooooh çıkarım hiç öyle head and shoulders reklamlarındaki triplere girmeden, saçlarım kabarır koyun yünü gibi.
amanıııın kokarım mis mis. sonra da yatarım ki deme keyfime.
90' larda çocukluğunu geçirmiş tüm bireylerin vazgeçilmez aktivitesidir.
Anne şefkatim elleriyle saçlarınızı kuruturken, televizyonda parliament sinema gecesi müziği baslar.
Zaten bizim zamanımızda Pazartesi sendormumu vardı canım? Hep şimdinin icadı bunlar.
Sendromu mu olacak tabii ki. Nasıl fark edememişim ben bunu.
