kasım 2013 de kullanmaya başladığım ve kasım 2014 te bırakmaya çalışacağım anti-depresan. psikiyatrist 1 ay gibi bir süre kullan diyerek beni başlattı uzattı ve 1 yıla tamamladık.
20 mgilk içtiğim hafta kusma ve suratımda uyuşma yapmıştı, zorla esniyordum hatta. hiç uyku yapmıyor bende. bu yüzden uyku için cedrina verirler yanına. ağlamanızı da zorlaştırıyor. doktora gittiğimde ağlama krizlerim vardı ve ilaca başladığımda da bunu engellediğinden suratım vücudum bir acayip oluyordu.
ayrıca sürekli rüya gördürüyor baştan söylemeliyim kesik bacaklardan tutun da çok alakasız yerler kişiler kan vs her şeyi yaşatıyor.
ha bir de bir süre acayip uykuda terletiyordu beni. yani sırılsıklam oluyordu üstüm uyandığımda geceleri.
bir süredir yarım içiyorum sabahları. başta gördüğüm kusma, kasılma, terleme gibi etkileri uzun süredir yok. 1 ay daha kullanacağım şimdilik bakalım bırakacak mıyız, kontrolden sonra?
bunun dışında tam olarak ne işe yarıyor bu ilaç ben hiçbir şey hissetmiyorum demiştim doktora. çünkü öyle ne uyku ne de kafayı iyi yapan bir ilaç. hadi bir paxil attım uçtum diyenleri anlamıyorum bu yüzden.
doktorda beyninde mutluluk salgılamayan hormonları düzenliyor demişti.
bıraktıktan sonra neler olur bakacağız.
edit-1: kasım 2015 geliyor ve ben hala kullanıyorum. (günde yarım olarak şu anda) gün aşırı denediğim iki hafta içerisinde benim için olumlu etki olmadı ve tekrar her gün içmeye başladım. yanında da akşamları tranko buskas alıyorum.
edit-2: Mayıs 2017'de bıraktım arkadaşlar. (daha doğrusu daha hafif olan Prozac'a geçiş yaptım ve Mayıs 2018 onu da bıraktım.)
ara ara yazmışım zaten ama bir türlü bırakamamıştım. bu sefer gerçekten başardım ve bıraktım.
bırakma süreci çok zordu benim için. 10 gün resmen acı çektim.
lanet olası yoksunluk sendromu yapıyormuş çünkü, 2 gün içmeyince hani bana hani bana diyor bünye.
çok şiddetli baş ağrılarım oldu, ağlattı hatta diyebilirim. boşlukta hissettim bedenimi, kafamın içinde elektrik çarpmaları da cabası.
ama şu anda kurtulabildiğim için gerçekten kendimi iyi hissediyorum.
Allah herkesin akıl sağlığını korusun.
kendinizde sosyal fobi belirtileri görüyorsanız hiç düşünmeden başlayabileceğiniz ilaçtır.
kaygıyı sıkıntıyı alır götürür.
yaklaşık 9 aydır kullanıyorum olumlu etkilerinin yanında yan etkilerinin lafı bile edilmez.
başlamadan önce bende bu satırları az okumadım, doktora gitmeden başladım kullanmaya.
azaltarak bırakmaya çalıştığım antidepresan. azaltmaya başladığım andan itibaren geceleri yoğun şekilde rüya görme, gündüzleri korkunç bir baş ağrısı gibi etkiler görmekteyim. bakalım daha başımıza neler gelecek.
"4 senedir içiyorum. Bugün almayı unuttum gecenin 4 ünde aldım." ssridir. desmetil gibi aktif metaboliti yok ibnenin. Eliminasyonu 21 saatcik. çabuk kandan boşalıyor dolasıyla birgün bile almazsan disregülasyonu basıyor. "amk subdural hematom mu oldu ki 15 gün önce kafamı vurdum diyosun. "yani kendini dinleme anksiyete başlıyor. efenim bu ilaç ssridir ama yüksek dozlarda nöradrenalin geri alım inhibitörüdür. bundan ötürü yab'da fda onayı almıştır. açın bakın lustral yab'da bunun gibi endike değildir. Venlafaksin (ssnridir) ve paroksetin yaygın anksiyetede bu sebepten ötürü ruh hekimlerinin başarı anahtarı olmuşlardır. manik depresif psikozsanız 10mg ideal olabilir genede dikkat gerekir. sonrasındaki dozlarda hızlı düşünmeler başlar. okbde ssriler içinden faverin kadar etkili olmadığı yönünde kanaatim mevcut(klomipramin trsiklik olduğu için yazmadım.) ama endikemi evet endikedir. major depresif atağı ilk geçirende dikkat etmek gerekli manik depresif epizod yani diğer adıyla bipolar başlangıcı olabilir. aman dikkat asistanlar ekt yapmak gerekir sonra.. Neyse baya anlattım galiba.bide unutmadan diyim bu seratonin değildir sadece presinaptik bölgeye konulan bir pamuk veya bir tıpadır. geri alım yollarını kapatır. 5hidroksitriptamin reseptörlerindeki 5 hidroksitriptamin adlı nörotransmitterin sinaps boşluğu içinden presinaptik tıpa (paroksetin) konuldugu için hüp diye içine çekemez.bu şekil işler.kısacası raphe çekirdeğinin sorumlu olduğu 5htcikler geri emilemezler.yani böyle seratonin dışardan alınmaz.raphe çekirdeği bu işi üstlenir.
başlayalı bir yılı biraz geçmiş olan ilaç. pardon ilaç değil adeta can simidi.
panik atak ve anksiyete bozukluğu sonrsı ativanile başladığım, sonrasında ativanı bırakıp devam ettiğim şahane şey.
ilk başlarda bir hafta kadar etkisini göstermesede soonradan onsuz nasıl yaşadım dersiniz. alkol hassasiyetini ilk başlarda arttırsada sonraları sarhoş olamadığınızı sanırsınız. yaşadıklarınızı hatırlamazsınız ve birkaç saatiniz silinebilir. ilerdeki evrelerde bu unutkanlık gittikçe artar. isimleri, ne yaptığınızı, yürürken nereye gittiğinizi unutabilirsiniz.
içmediğiniz ikinci günde baş ağrılarınıza baş dönmeleri eşlik eder. gece içmeden uyursanız adeta rüya görmez, matrix in içinde yaşadığınızı farkedersiniz.
aldıktan bir saat sonra hemen etkisini farkettirir. tüm belirtiler azalır. herşeyi unutmaya tekrar başlarsınız. korkularınız, acılarınız, yıkımlarınız hepsi söner.
cinsellik, açlık, mutluluk hissetmezsiniz. gece dışarıda tüm arkadaşlarınız eğlenirken bomboş bakarken bulursunuz kendinizi herşeye.
sürekli yutkunurken boğazınızda bir yumruk varmış hissine kapılırsınız ancak bilirsinizki sizi hayata bağlayan bu histir.
burdaki entry leri okuyup korkanlar varsa hiç siklemesin. kesinlikle daha önce kullandığım antidepresanlara göre yan etkisi yok denecek kadar az. harbiden hiç bir şeyi kafana takmıyorsun ve takıntılarından kurtuluyosun. çoğu antideprasan gibi bütün gün uyumuyosun. hep bir mutluluk hep bir sakinlik. yanında gördüğünüz gece rüyalarıda hediye gibi geliyor adama. çok güzel rüyalar görüyorum 1 aydır ve lucid dream denen şeyi çok sık yaşıyorum. rüya ben nasıl istersem öyle gelişiyor.
doktoruma "boşanma sürecini rahat geçirmek istiyorum, düşünmekten yoruldum, rahatlamaya ihtiyacım var" dedim ve paxil ile tanıştım. yaklaşık 1,5 senedir kullanıyorum. çoktan bırakmam gerekiyordu ama o kadar rahat hissediyordum ki bırakmayı göze alamadım. hayatım boyunca hiçbir şeye bağımlı olmadım ben, sigara ve alkol hep ben istediğim zaman var oldular mesela hayatımda. ama paxil'e bağımlı oldum, hem de öyle böyle değil.
bu bayram başlangıcında ilacım bitti, "amann şimdi nöbetçi eczane mi arayacağım, zaten bırakmak istiyorum, bakalım ne olacak?" dedim. ilacı birden bırakmanın ne kadar fazla yan etkisi olduğunu da biliyorum tabi.
ilacı bırakmak isteyen kişilere en büyük tavsiyem, sakın aniden bırakmayın. dünya tersine dönüyor, kafa göz ne varsa yamuluyor, uyuşuk uyuşuk bakıyorsunuz etrafa. aman diyim, doktor kontrolünde bırakın lütfen ilacı.
neyse dün doktoruma "bırakmak istiyorum" dedim. "bir ay 20 mg'a devam et, ikinci ay 10 mg'a düşür ve bitir" dedi. o kadar mutluyum ki bu sürece başlayabildiğim için. inanın her ay karar verip, "ya bir aycık daha devam edeyim, gerçekten bırakacağım bir ay sonra" diyordum.
ilaca ilk başladığınızda yüzünüzde garip bir gülümseme, huzurlu bir rahatlık, dünyayla barışık bir ruh haliyle geziyorsunuz. eşiniz dostunuz "ne oldu acaba bu kıza" diye bakıyor yüzünüze. zaten bu tepkiler ilaca bağımlı yapıyor sizi, o kadar öz güvenli ve rahatsınız ki ilişkilerinize de yansıyor bu durum ve yeni halinizden vazgeçmek istemiyorsunuz.
zamanla şunu fark ediyorsunuz; "sürekli uyumak uyumak istiyorum"..uyku hayatımın hiçbir dönemi bu kadar tatlı gelmemişti bana, hemen uyumak hayaldi benim için. fakat paxil ile anında uykuya dalıyordum ve bu bile ilacı bırakmamak için yeterli bir sebepti. siz mışıl mışıl uyurken, neler neler kaçıyor hayatta onları başlarda fark edemiyorsunuz tabi. yaşam enerjiniz, gücünüz giderek yok oluyor. uzun yürüyüş yapamıyor, bir yere gitmeye üşeniyor, söz verdiğiniz buluşmaları hep bir bahane bularak erteliyorsunuz. her gün "günün yapılacakları" listesi yapıyorum, o liste bir hafta öyle bekliyor kafamda. yok mümkün değil, hele o gün dışarıda işim çoksa iki gün iptal. bol bol uyumalıyım ki, enerjim yerine gelsin.
ilacı bırakmak istememin en büyük nedeni; unutkanlık! bu öyle basit unutmaları, dalgınlıkları falan geçti artık. biraz mutluluk hormonu salgılayayım, nöronlarım rahat etsin, azcık mutlu olayım derken; nineme döndüm. dün ne yedin? diye aniden sorsanız, beş dakika düşünüyorum. isim hafızam berbat halde, izlediğim filmleri, dizileri unutmaya başladım. sürekli "ayy neydi yaaa?" demekten sıkıldım.
kısacası ben artık bırakıyorum bu ilacı. "hayatımda başıma gelen en büyük mucize bu" diyordum hep. şimdi ise üzerinde ölü toprağı olan, bezgin, tembel, duyguları iyice körelmiş, her haltı unutan, mutluluğunu bir ilaca endekslemiş bir aciz görüyorum. zaten bir halta yaramış olsa, tüm aile bireyleri ve arkadaşlarım bırak diye ısrar etmezlerdi. onlar çok daha net görüyor sizdeki olumsuz etkileri.
insanoğlu çok güçlü bir varlık, her şeyi aşabilir ve mücadele edebilir. inanın benim boşanmayı alt edebilmek için bu ilaca ihtiyacım yoktu. sadece bencillik ve tembellikti bu. sadece acı çekmekten korkmaktı bu, oysa biraz acının zararı olmaz emin olun. kullanmayı düşünen varsa, doktorunuzla etraflıca konuşun ve çok büyük bir sıkıntı yoksa ortada, kullanmayın derim ben. eksileri, artılarından daha fazla inanın.
doktorum 6 ay için vermişti bu hapı ama ben 2 seneyi aşkın bırakamadım. yan etkileri yok denecek kadar az , tabi düzenli kullandığınız sürece. ama bir gün almayı ihmal etsem istisnasız her seferinde hayal bile edilemeyecek düzeyde manyak rüyalar gördüm. ayrıca aniden elektrik çarpmış gibi oluyordum .bazen sırf gerçekten rüyalara hapın sebep olup olmadığını anlamak için almadığım günler oldu. rüyalar %100 haplardan kaynaklanıyor bunu anladım.
hapı kullandığım süre içerisinde acayip rahat uykuya daldım. bir nebze daha huzurluydum. ama farkettim ki ömrümün sonuna kadar ona bağımlı yaşayamazdım, DEMEK iSTERDiM ama verdiği huzuru çok arıyorum lan. PAXIL I MISS YOU BABY
birakmasi en zor ilaclardan biriymis, hatta eroini birakmaya benzetenler bile varmis. haliyle korkuyor insan. 20 mg aliyordum, bugun itibariyle 10a dusurdum. iyi bir ilac olmasina ragmen yan etkilerinden biktigim icin birakmayi kafaya koydum ama acayip tirsiyorum. bu ilaci birakmayi basarabilmis yazarlar varsa yasadiklarini, iyi ya da kotu, benimle paylasmalarini cok isterim.
yaklaşık 6-7 ay kadar önce 29 yaşımda hayatımda ilk defa psikeatriye gitmiş olan ben bu ilaçla eve dönmüş bulunmaktaydım.
panik ve anksiyete şikayetiyle gittiğim doktor 10 mg olarak bir süre kullanmamı tavsiye etmişti.
bir kaç hafta sonra ciddi bir şekilde erken boşalma problemini ortadan kaldırdığını fark ettim ( ki bu bazı kişiler için aksine problem olabilir ama beni mutlu etmişti bu olay gülme işareti)
ilacı 3 ay kadar kullandım sonra bir gün iş yerinde salakça bir hareketle herkesin içinde kendimi rezil ettim.
bunu ilaca bağlayıp bir daha böyle bir ilaç kullanmayacağıma kendime söz vererek bıraktım hiçte problem olmadı. şu an gayet iyiyim her şey kafada başlayıp bitiyor. saçma gelebilir ama bu tarz ilaçları kullanmama ile ilgili fikir fight club filmini tekrar tekrar izlememle oluşmuştu kafamda. bırakın korkmayın.
ssri tipi antidepresan olup presinaptik reseptör üzerindeki 5ht geri alım noktasını kapatan bu sayede maoda 5ht monoaminin parçalanmasını engelleyen ilaçtır. napar diye soranlar olursa diğer antidepresanlara oranla daha uyku getirir. bırakması zordur. Yaygın anksiyete bozukluğunda efexordan yarar görmeyenler için bir çıkış yolu olabilir. eliminasyonu 21 saat olup aktif bir metaboliti söz konusu değildir. 21 saatlik eliminasyonu yüzünden bırakma sendromu(disregülasyon, baş dönmesi) yaşatabilir.
gercekten cok gerekmedikce kullanmayin bu seker degil bonibon degil ot bok bilmem ne degil. guzel bisi degil, uzun vadede kotu bisi hatta.
biraktim. ama bagimlilik nasi oluyomus yoksunluk nasi oluyomus bu allahin cezasi deterjan isimli ilac yuzunden anladim. tarifsiz bisi. anlatmaya calisirim ama anlatamam. boyle bayilcagini hissedersin ya bayilmadan iki saniye once ya da kendine geldikten iki saniye sonra. kendine agir gelirsin. ama bastigin yeri de hissetmezsin. aslinda kendi bedenini de hissetmezsin ama agir gelir yine de. miden ayagindadir beynin kolunda sanki. komple hersey karisir. heh iste on saniyemin ucunu boyle geciriyorum.
insan uyurken nasi basi donebilir. allah belani versin senin. bas agrisindan uyandigim oldu acliktan uyandigim oldu ne bilim bi suru sey ama basim donuyo diye ilk defa uyandim uykudan. uyurken bile donuyo basin dusunsene basin donuyo diye uyaniyosun sonra hala donuyo. napabilirsin ki. aglarsin anca salak gibi.
baslamadan once buralari okuyan olursa belki diye. baska sekilde ustesinden gelmeye calisir bazi seylerin.
hok diye birakmaktan da kaynakli biraz benimki. olsun ama.
