paxera

Ağustos böceğinden hallice günler geçirmeme sebep olan ilaç.
Uykusuzluk yapıyor mu bilgi almak isterim.

Seçici serotonin geri alım inhibitörü olup dopamin ve noradrenalin üzerine etkisi yok denecek kadar azdır. Anksiyeteyi sıfırlayıp kafayı hiçbir şeye takmaz olursunuz.

zamanla etkisini yitirdiğine inandığım antidepresan türü ilaç.

bu sene başında doktor 20 mg ile başlayınca vücudumun bune lan ben bununla iflah olurmuyum lan diye gülmesine vesile olan antidepresan. aslında güzel ilaç ama tamamen düzeltmesi en az 1 ayı buluyor. 1 ay doluncada randevu alamadığım için öyle kalmıştı bıraktıydım.

Bir tür antidepresan.

Doktorumun tavsiyesiyle yeniden başladığım ilaç. Doktorum bıraktığımdan beri durumun daha kötüye gittiğini ve uzun süreli bir kullanım gerekeceğini söyledi. Bırakalı işte nereden baksak 1.5 sene oluyor. Bu süreçte bir sürü şey geçti tabi başımdan vs neyse. iste hocam böyle hocam şöyle anlattım, 1 yıl süreyle kullanmama karar verdi.
20 mg ile başladık işte.
Klasik uyku durumu hali vs var. Sigaraya başlama isteği de oluşturdu bi alakası var mı bilmiyorum. iste biraz daha sakinim, durgunum diyelim. Ne iyi ne kötü hissediyorum. Kötü hissetmeyince iyi hissetmiş gibi düşünüyorum sanırım. Öyle işte. Ileri ki zamanlarda yine yazarım.

Yakın zamanda yeniden başlayacak olduğum ilaç. 2 seneyi geçti kullanmayalı. Yine aynı yere geldim, muhtemelen daha geriye. Bakalım, belki daha farklı bir ilaç deneriz

T. Bir tür antidepresan. Kaygı bozukluğu ve overthinking muhabbetine iyi geliyor. En azından belli bir süre.

Size sinekleri sevdirecek kadar sevgi pıtırcığına dönüştürebilecek güçte bir ilaç.
Öyle manevi anlamda sevgiden de söz etmiyorum, bildiğiniz az önce uçmayıp yere düşmüş sineği gördüm ve elime alıp iyice yaklaştım ve ayaklarını sevdim.
ilaçtan önce farenin varlığı söz konusu olunca bulunduğu ortamı terk eden ben, bugün sokakta fare görsem yakalamaya çalışırım eğer yakaladıysam da elime alıp sevmeye başlarım yanaklarını öperim, biraz daha alışırsam eve bile alabilirim.
Evde şuan iki tane kuş, apartmana aldığım iki tanede kedi var.
Korku gibi duygular sonradan öğrenilir derler doğru, bu ilaç sizin duygu durumunuza bir reset atıyor çocuk gibi yalın ve saf, bambaşka birine dönüşüyorsunuz.

Bu ilacı üretenlere ne desem bilemedim, çözülmek istenen sorunu çok iyi hallediyor ve görevini yerine getiriyor o konuda bir şey diyemem ama bunu yapmaya çalışırken de bir evin içindeki tabloyu almak için dozerle eve dalıp tabloyu alıp sapasağlam teslim eden ama evi harabeden beter hale çeviren operatör gibi kalan ne varsa alt üst ediyor.
Bu ilacı 3 aydır kullanıyorum ve yeni bıraktım, psikolojik sorunlarım konusunda çok yardımcı oldu ama 3 aydır her adet döneminde menepoz belirtileri gösteriyorum, akşam ateşim çıkıp ağrılar içinde üşüyerek yorgan altına giriyorum gece saat 12yi geçtikten sonra farklı bir ateş basıyor ağrı gidiyor ve deli gibi terlemeye başlıyorum, gün içinde tansiyonum hep düşük ayağa kalktığım anda 30 saniyede bir başım dönüyor, ilk kullandığım ay bunlara nefes darlığı da eşlik etti, bunlar bir yana ilaca başlarken gördürdüğü halisünasyonlar yüzünden gerçekle hayali ayırt edemez hale geldiğim oldu, bu etki ilaca ilk başladığınız 1-2 hafta sürüyor, adet dönemi yaşattıkları tamamen cabası ve adet bittiği halde etkisi devam ediyor 3 tane doktor gezdim ve bir sürü test yapıldı hiçbir şey çıkmadı tamamen hormonel ve bu ilacın yarattığı şayesel.
Bu ilaç sayesinde 24 yaşında menepoz belirtilerini deneyimliyorum. Bu ilacı yazacak doktorlara tavsiyem; bir kere daha düşünsünler, belki kullanacak hasta benim gibi tansiyonu düşüp aniden aynada kendini kanı çekilmiş, sapsarı bir ölü gibi görmek istemeyebilir.
Hani belki hiç düşünmeden ilaç yazıp göndermek yerine hastanın sorununu belki daha zor ve uzun ama daha az zarar verecek şekilde çözmeyi deneyebilirsiniz.

Ben bi sure kullandim hic faydasida olmadi acikcasi.ama bende alerjik reaksiyon yapmisti.bu ilaclar birazda inanca bagli.ama bu demek degilki senin bi hastaligin yok.az önce bu hafta yine acillik oldum.ve az önce öfkeden kendimi dograyana kadar iyi degildim kesince kasilmalarim gecti.allah yardimcimiz olsun.

ilaç kullanmak hiçbir psikolojik rahatsızlık için kalıcı tedavi olmuyor.

zamanında elli çeşit antidepresan kullanıp faydasını görmeyince hepsini bırakmış bir insan olarak diyebileceğim tek şey. iyileşiyorsunuz arkadaşlar. emin olun iyileşiyorsunuz.

yaş aldıkça değişiyor duygularınız. sakin olmaya çalışın. doktor kullanacaksın diyorsa da kullanın. faydalı olursa devam edin faydası yoksa doktora söyleyin başka şeyler düşünsün sizin için.

size destek olacak birilerinin olması mühim. ben hep derim, depresyon daha çok anlaşılmamış, anlaşılmaya muhtaç insanların hastalığıdır.

bir gün gelecek artık kimsenin sizi anlamasına gerek kalmayacak. siz kendinizi duygularınızı anladıktan sonra her şey yolunu buluyor. iyi olmanız dileğiyle. güçlü olun, güç bulun.

tüm korku ve kaygılarımı gidererek pamuk gibi olmamı sağlamış haptır.

Nereden baksam 1.5 2 aydır kullanmıyorum. Şu ilk bıraktığım zamanki şeyler geçti.
Geriye ne kaldı, bir sik değişmedi açıkçası.
Okb ve anksiyete için gitmiştim, gitme sebebimde düzelme oldu.
Geri kalan her şey aynı, hatta yaş ilerledikçe götün tutuşmasından mıdır nedir, daha bi stresli olmaya başladım. Öyle işte.
Bir tane derdime çare oldu evet.
Geriye kaldı 58588nod tane.

bırakalı 3 hafta kadar oluyor. Aniden kestim, doktorumun da haberi var.
3 haftadır uyuyamıyorum. Genelde bayılıyorum, yani bir uykuya dalma şeklinde değil de uykuya bodoslama girme şeklinde oluyor. Ne zaman uyudum, uyumaya ne zaman karar verdim hatırlamıyorum genelinde. Daha kötü kısmı ise, her uykuya daldığımda saçma sapan rüyalar görmem ve aniden yoğun bir baş ağrısı ile uyanmam. istisnasız her gün o sikik rüyaları görüyorum. Çok saçma sapan yerlerden bir şeyler görüyorum illa. Uyumaya korkar oldum diyebilirim.
Sonra aşırı sulu göz oldum. En ufak duygusal bir sahnede gözüm doluyor. Duygusal olmasına gerek bile yok hatta, sahne olsun yeter sanki.
Bir de tam zıttı şekilde basit şeylere aşırı gülüyorum. Genelde yalnızken oluyor bu durumlar.
Hepten kafayı mı yedim, zamanla geçecek mi emin değilim. Kıyıda köşede biraz aklımız kalmıştı, o da gitti herhalde. Öyle işte, zorlanıyorum şuan.

boş adam ilacı. içince boş adam oluosunuz.

Bir 6 ay daha devam edeceğim meret.
7. ayda görüşmek üzere. Yine yazacağım.

6. ayım da bitmiş bulunmakta. Sonuç olarak ne oldu dersek eğer.
Cidden ne oldu aq diye bir cevap verirdim sanırım. En baştaki gitme sebebim çözüldü ama, onun için okey güzel. Şimdi bırakma konusunda nasıl olur bilmiyorum daha doktora gidemedim. Zaten artık alıp almadığımı fark edemeyecek durumdayım, yani şeker yutmaktak farksız geliyor, bir etkisi de kalmadı sanırım. Öyle işte, farklı bir deneyim oldu. Bazı şeylerin kıyısından çok döndüm, bazı şeyleri siklemedim sonucu ne olursa olsun yaparım dedim yaptım, o sonuçlar ağzıma sıçtı. Ama sanırım deneyim diyebilirim bunların adına. Biraz daha olgunlaşmamı sağladı, düşüncelerim için. Yazacak bir şey bulamadım pek, bırakma aşaması için de bilgi içerikli şeyler yazarım yine.
Yeni başlayanlar için tavsiye verebilecek seviyede değilim sanırım, ama yine de bir kaç şey söylemek isterim.

Öncelikle ortada bir sorun olduğunu kabul edelim.

Sonrasında, bu sorunun sorumlusunun hiçbir öneminin olmadığını da kabul edelim, çünkü gerçekten suçlu siz bile olsanız hiçbir önemi yok bunun, çözüm odaklı gidiyoruz hadi bakalım.

Başka ne denir, inişler çıkışlar bol bol var bu yolda, yani bir noktaya geliyorsunuz, ölmeyi isteme noktasına, sonra ordan hop dünyada benden mutlusu yok kısmına geçiş yapıyoruz. Çok takılmayın yani bu detaylara, oluyor geçiyor herkes hayatını yaşıyor bir şekilde. Gidiyor işte yani, yolunda gitmese de hayat gidiyor bir yerlere.

Bu dönemde yalnız kalmamak en iyisi sanırım, ki ben kaldım fazlasıyla. Oldu ki siz de kalırsanız, durumu lehinize çevirmek sizin elinizde. Yani evet yalnızım lan, kimse yok beni seven moduna isyan etmek yerine, evet yalnızım ve bunların hepsini kendi başıma alt ediyorum gibi bir şey söylebilirsiniz beyninize. Gerçekten kandırması çok kolay, en azından beni.

Ben bu 6 ay boyunca herhangi bir destek almadım, konuşmadım, anlatmadım. Ama yazdım hep, günlük gibi değil ama doldukça yazdım. Yazın, bi yere yazın bir arkadaşa yazın, bana yazın sözlükten birine yazın. Bazen de hiçbir şey anlatmak istemeyeceksiniz zaten o yüzden bu kısmı da çok şey yapmayın.

Sonuç:
Kafaya takma aga, boşver aga.
Gelirse ekime gelmezse sikime.
Sonunda ölüm mü var sikerler öyle işi.
Çok da sikimde.
iyi de bana ne.
iyi de sana ne aq.
Bunlar mottolarımız. Böyle işte, şimdiden geçmiş olsun.

yaklaşık 1 senedir kullandığım bana çok fayda veren bir antidepresan.

3 sene kullandım. Subaylıkta sözlü ve spordan geçmem rağmen sağlıkta beni eleyen ilaçtır. Kendi isteğimle 4 ay önce bıraktım. Bu tarz ilaçlar kalıcı olmamalı sorun hayatın kendisi onunla savaşmayı öğrenmelisiniz. Kullanırkende aynıydım bıraktım yine aynıyım ilaç sadece avutuyor. Ayrıca bu ilaçların beyine etkisi fazladır uzun süre sakın kullanmayın.

Vakti zamanında 9 ay kullandığım zımbırtı. Faydası oldu. Ama fayda vermesi tamamen sizin elinizde.

Bu ilacı kullanması gereken kişi, kapalı bir kutuda hapsolmuş gibidir. Bu ilaç sizi o kutudan kurtarmaz, sadece kutunun kapağını açar. içinden çıkabilmek için sizin çabanız gerekiyor. Eğer iyileşmek için çaba göstermezseniz ilaç hiçbir işe yaramayacaktır.

ilaç ismi olduğu bilmeden anlaşılabilecek hede.

Ergen kız antidepresanı.

4. ayımı doldurdum kendileri ile. 40 mg ile devam ediyordum 50 ye çıkardım. Şimdi nasıl gidiyoruz onu anlatmak istiyorum biraz. Biraz yoruldum. Yani sürekli ya dolu bi kafayla uyanıyorum, ya da boş bi kafayla uyanmak için tekrar uyuyorum. Gerçekten de böyle bir etkisi var. Mesela sabah uyandığımda kafamı kurcalayan şeyler, ya da gece kafamı kurcalayan şeylerden, tekrar uyandığımda eser kalmıyor. Hatırlıyorum ama düşünmüyorum. Son dönemlerde aşırı derecede depresif bi hale soktu beni. Karantinanın buna etkisi de göz ardı edilemeyecek kadar fazla sanırım. Biraz daha kendimle barışık biri olmamı sağladı. Sonrasında, spora başladım ki bu beni olumla anlamda çok iyi etkiledi. Fakat bir zaman sonra spor da yeterli gelmeyince tekrar bir boşluğa soktu beni. Sanırım beni hayata bağlayan şeyler olmasa, biraz da cesur biri olsam, ki bu hap anlamsız bir cesaret veriyor size, intihar düşünceleri yanımdan geçmedi de demeyeceğim. Sürekli olumlu şeyler olmuyor yani. Şuan 50 ye çıktım ve biraz daha rahatladım. Öncesinde nasıldım emin değilim, yani şuan mı daha iyiyim öncesinde mi daha iyiyim bilmiyorum açıkçası. Bazı şeyleri kabullenmek, "hastalık hastası" gibi, yani bu düşüncelerin ya da bu ruh halinin bir adının konması üstüne de tedaviye başlamak kafanızda "lan ben hasta mıyım, benim sorunlarım mı var, evet var ki buna başladım" şeklinde ilerliyor ve bu da sizi önceden çok da önemsemediğiniz küçük şeyleri iyice büyütmenize sebep oluyor. Ben de öyle oldu en azından. Sizde olmaz umarım. Hapın amacını iyi anlamanız lazım öncelikle, ne için içtiğinizi bilmeniz gerek. Ben niye içiyorum sorusuna takılıp kalıyorsunuz çünkü bazen, bu durumda da destek almanız iyi olur diye düşünüyorum. Hap bir araç değil, aracı olmalı sizin için ki bırakma zamanında bundan sonra nasıl olacak düşünceleri içinde kaybolmayın. Ben kayboldum. Onun dışında, kendinize biraz daha dürüst olun, egonuzu yenin, özür dilemeyi bilin. Bu kadar sanırım.

3. ayı da doldurmuş bulunmaktayım.
20 mg ile başlamıştım şimdi kendim 30 a çıkardım doktorum ile konuştuğumda ise bir sıkıntı olmayacağını söyledi.
zamanla bünyemin 20 mg alışmış olabileceğini ve yeterli gelmediği hissi vardı, haklıymışım.
4 5 farklı psikiyatriste de sordum en az 6 ay kullanım süresi diyorlar. Yani size doktorunuz dışında kim ne derse desin bırakmayın. Genelde insanlar ön yargı ile yaklaşır çünkü bu tip ilaçlara.
Onun dışındaaa 30 mg çıktığım ilk haftalarda uyku hali yine bastırdı. Ufaktan bazen agresiflik oluyor üzerimde.
Kafam ise bomboş ki vermesini beklediğimiz etki bu sanırım. Yani güzel gidiyoruz şimdilik.

ikinci ayımı dolduralı oldu baya.
Yine de her ay buraya yazma kararı almıştım kullanan ya da kullanacak olanlar için.
Öncelikle ilk 1 aydaki olumsuz etkilerin çoğu gitti azı kaldı.
hala gün içinde uykum geliyor. Sadece kafamı yastığa koymam yeterli, ama uykularım çok hassaslaştı. Yani en ufak seste uyanıyorum. Kendi kendime uyanmazsam agresif bir ruh hali içine giriyorum.
Hala 20 mg dayım ayrıca.
Başkaaa. Biraz daha rahat hissediyorum ve daha özgüvenli.
Çok fazla düşünmeden bir şeyler yapma isteği oluşuyor ama dizginlemeye başladım ufaktan.
Ama diyeceğim lafı içime atan biri olarak artık neyse onu söylüyorum.
Umursamazlık seviyesi devam ediyor diyebilirim.
3. ayın ortalarında sayılırım. 20 mg yeterli gelmemeye başladı bu arada. Hafiften eski çok düşünen halime dönmeye başladım. Tekrar gideceğim ama ne yazık ki covid 19 muhabbetine denk geldim. Onun dışında bir sıkıntı yok. Uyku düzenim bok oldu biraz. Şimdilik tek yan etkisi bu.