öyle bir özlemdir ki her daim içinizdedir,ara sıra hiç hesapta yokken 'ulan nedved ne oynardı be' dersiniz bir anda,ardından kendinizi youtube'da nedved videoları izlerken bulursunuz.sapsarı uzun saçlarıyla ahenkli fuleleri,şutları,asistleriyle kendisi bir fenomendi.
juventus anılarıyla başlayıp çek cumhuriyeti'nin 2004'e damga vuran altın jenerasyonunu yad etmektir pavel nedved'i özlemek,
baban italya'ya gitmeden önce juventus forması alacağını söylediğinde 'del piero değil,nedved olsun!' demektir,bunu yıllar sonra hatırlamaktır nedved'i özlemek.
yıllar sonra yine sarı saçlı,fuleli bir oyuncu geldiğinde* juventus'a,özlemle gözlerin dolmasıdır,'acaba,onun gibi olacak mı sahiden?' demektir,bir yandan da asla kimselerin onun gibi olmamasını istemektir.
çok fitbolcu sayılmış, kimi futbolcular vardır, ismi futbolundan büyüktür. mesela veron öyle idi. kimi futbolcular vardır, futbolu isminden büyüktür, yakınen şahit olduğumuz üzere hagi ve alex öyleler.
yine de maradona özlemi hepsine beş basar, belki 90 dünya kupasındaki arjantin ve almanya kadroları arta kalır. hassler, klinsmann, voller, mesela bir caniggia (böyle mi yazılıyordu lan) mesela kaleci goygoçea (böyle yazılmıyor kesin), lan mesela italyanın açığı lentini miydi 7 numara, ne bileyim roger milla, oman bıyık falan kamerun'dan. lan ağlamaklı oldum bak, gullit, van basten diyecekken...
yine de baba sultan maradona aşkı bambaşkaydı. iki çalım attıysan, top da seninse, mahallede maradonaydın. o kadar!
