1947 yılında brezilya da doğdu.yazarlığa başlamadan önce ülkesinde tanınan bir şarkı sözü yazarıydı.bir süre gazeticilik yapan yazar 1986 yılında hristiyanların batı avrupa dan başlayıp ispanya da santiago da sona eren geleneksel hac yolculuğunu yapan kişi.
..yoksul olan asıl sensin-zamannı kontrol edemiyorsun,istediğini yapamıyorsun,senin koymadığın ve anlamadığın kurallara uymaya zorlanıyorsun...... satırlarına sahip takdir edilesi,her kitabı okunası yazar.
dünyanın çeşitli ülkelerindeki,kaliteli sayılan haftalık dergilerde,haftalık yazıları yayımlanan,yanlış hatırlanmıyorsa 2003-2004 sezonunda da ülkemizde aktüel dergisinde yazıları çıkan,dünyanın en başarılı yazarları arasında yer alan ödüllü brezilyalı yazar.
the pilgrimage(hac), veronika ölmek istiyor, simyacı, brida, ağladım ve valkürlerin brezilyalı yazarı.simyacı 42 ilkede yayınlandı, 26 dile çevrildi.bu kitap, coelhoyu gabriel marquezin arkasından en çok okunan latin ammerkalı yazarlardan biri konumuna getirdi.
can yayınları ndan cıkan son kitabı "Hac". 1986 da Santiago Yolu nu yürümüs.Pireneler den Santiago de Compostela ya uzanan bu yolda yasananları, hikmetleri, RAM egzersizleri filan iceriyor.
kisisel gelisimi laf kalabalıgıyla degil, olaylarla yapan, takip edilesi bir yazar.
birgün yolunuzu kaybederseniz
bir çocuğun gözlerinin içine bakın..
çünkü bir çocuğun bir yetişkine
her zaman öğretebileceği 3 şey vardır;
1- nedensiz yere mutlu olabilmek
2- herzaman meşgul olabilecek birşey bulmak
3- ve elde etmek istediği şey için tüm gücüyle savaşmak.
Çocuk, büyükbabasınin mektup yazısını izliyordu. Birden sordu :
"Bizim başımızdan geçen bir olayı mi yazıyorsun ? Benimle ilgili bir
hikâye olma ihtimali var mı ? "
Büyükbaba yazmayi kesti, gülümsedi ve torununa şöyle dedi :
"Doğru, senin hakkında yazıyorum. Ama kullandıgım kurşun kalem yazdığım
kelimelerden çok daha önemli. Umarım büyüdüğünde bu kalemi sen de
seversin."
Çocuk kaleme merakla baktı ama özel bir şey göremedi.
"iyi ama bu kalem benim hayatımda gördüğüm diğer kalemlerden hiç farklı
degil ki ! "
"Bu tamamen nesnelere nasıl baktğinla ilgili. Bu kalemin beş önemli
özelliği var ve sen de bu özellikleri kendinde benimseyebilirsen hep
dünyayla barişik bir insan olursun."
"Birinci özellik : Harika şeyler yapabilirsin ama attiğin adımları
yönlendiren bir el oldugunu asla unutma. Bizim için bu el Tanri'dır ve
her zaman kendi kudretiyle bizi o yönlendirir."
"ikinci özellik: Zaman zaman her ne yazıyorsam durmam ve kalemimin
ucunu açmam gerekir. Bu kaleme biraz acı çektirse de sonuçta daha sivri
olmasini sağlar. Bu yüzden bazi acılara göğüs germeyi öğrenmelisin, bu
acılar seni daha iyi bir insan yapar."
"Üçüncü özellik : Kurşun kalem, yanlış bir şey yazdığında bunu bir
silgiyle silmene her zaman olanak tanır. Yaptığimiz bir şeyi sonradan
düzeltmenin kötü bir şey olmadığını anlamalısın, aksine bu bizi adalet
yolunda tutmaya yarayan en önemli şeylerden biridir."
"Dördüncü özellik: Kurşun kalemin en önemli kısmı, kalemin yapıldığı
ahşabı ya da dışarı yansıyan şekli değil, içerisinde yer alan
kurşunudur. O yüzden her zaman kendi içine bakmalı, en çok onu korumalısın."
"Beşinci ve son özelliği ise her zaman bir iz birakmasıdır. Aynı
şekilde sen de hayatta yaptığın her şeyin bir iz bırakacağını bilmeli
ve her hareketinin farkında olmalısın.
türkiye'de can yayınları sayesinde şişirildikçe şişirilmiş, popüler edebiyat akımının temsilcilerinden birisi. ahmet altan'ı bir çırpıda okumuş sosyote kokonalarına, kitabı okumak için değil de, trendi takip etmek için okuyanlara hitaben çevirilmiştir zaten türkçe'ye. gelecek nesillere kalacağını pek sanmıyorum. basit ve herkesin anlayabileceği bir polyanna felsefesini empoze etmeye çalışmasıyla yeteri kadar irrite ediyor zaten beni, bilmediğim hiçbir şey sunmuyor aksine "hayat ne güzel di mi be abi" gibi sululuklar, yavşaklıklar gözüme gözüme giriyor. paulo coelho çok iyi bir yazar değildir, "avam olan, kaliteli olmayan okuyucuya hitap eden bir tüccardır" iyi para kazanır kitaplarından.
bir yazar eğer "on numara yazar" sıfatını hak ediyorsa, kaliteli bir kitleye hitap etmeyen iyi bir tüccar demektir. paulo coelho da bir şeyler anlatmaktan ziyade, dinlenecek şeyleri anlatıp ticaret yapar.
yazar dediğin eğer "usta dehşet yazıyor bir okusan var ya manyak şeyler ya aklın hayalin durur, on numara hacı on numara, bir sevişme sahneleri anlatıyor sanki oradasın he, manyak anlatıyor usta, dehşet bişi hacı" yorumlarını alıyorsa, o yazar lümpen bir kesime hitap ediyor demektir. lümpenden kasıt zenginlik fakirlik değil, bildiğin salt lümpenlik, gelir ayrımı fark etmeden. paulo coelho da avam tabakasına hitap eden sıradan bir yazardır. bildiğin tüccardır yazardan da öte.
