11. sınıfta edebiyat öğretmenim aracılığıyla tanıştığım kalemi güçlü olan bir yazar,kitapları gayet iyi,bağlayıcı bir özelliği var.ilk olarak "yanılsamalar" ile başladım daha sonra isminden de etkilenerek "yükseklik korkusu" nu aldım,daha sonra "son şeyler ülkesinde" ve "new york üçlemesi" adlı kitaplarını okudum. ve okuduğuma hiç de pişman olmadım,aksine gayet zevk aldım.şu son olaylardan sonra satışları'nda artış olacağı kesin.hiçbir ülkenin siyasetçisiyle hararetli bir tartışmaya gireceğini sanmıyorum çünkü onun buna ihtiyacı yok,belli bir okuyucu kitlesi var ve yeterince tanınıyor dünya çapı'nda.yani bu adamın kitapları'nı okuyanlar cahil olup olmadığına karar verebilecek kapasitede. altını çiziyorum "kitaplarını okuyanlar". bir kitabını bile okumadan auster'ın bilgisi ya da bilgisizliği hakkında yorum yapmak yanlış.
3 Şubat 1947 doğumlu abd'li yazar. "new york Üçlemesi", "yalnızlığın keşfi", "yanılsamalar kitabı", "kırmızı defter", "leviathan", "kehanet gecesi", "duman", "görünmeyen", "yükseklik korkusu", "yazı odasında yolculuklar", "karanlıktaki adam" gibi kitapları bulunmaktadır.
"duman" (smoke) ve "surat mosmor" (blue in the face" adlı senaryoları filme çekilmiştir. bununla birlikte "lulu on the bridge" (lulu köprüde) isimli kitabını ise kendi filme çekmiştir.
elbette ülkemizin gündemine düşmesi için bunlar yeterli değildir. yeni kitabı "winter journal" için hürriyet'e röportaj verirken hapisteki gazeteci ve yazarlardan dolayı türkiye'nin demokratik bir ülke olmadığını, demokratik olmayan bir ülkeye de gitmeyeceğini dile getirmiştir. dile getirince de sayın cumhurbaşkanımız tarafından "Çok da şeyimdeydi" tepkisiyle karşılık verilmiştir. sayın başbakanımız aynen " aman! biz de sana çok muhtacız. gelsen ne olur, gelmesen ne olur..." demiştir. yani bu kahvehane tarzını uluslararası konularda kullanmasa hem kendisi için hem de ülkemiz için çok daha hayırlı olacak gerçekten.
paul auster kendisine edepli bir şekilde karşılık vermiş. demiş ki "ben bu verileri türkiye'deki gelişmeleri yakından takip eden uluslararası yazarlar birliği'nden (pen) alıyor ve onların endişelerini paylaşıyorum. ayrıca kck davası'ndan içeride tutulan ragıp zarakolu'nun nobel barış Ödülü'ne bu zamana kadar avrupa'da türkiye'yi desteklemiş olan pen ve isveçli yeşiller partisinin de içinde bulunduğu çevrelerce aday gösterildiğini belirtmiş.
avrupa insan hakları mahkemesi'nde uzun süren tutukluluk süreleri için sürekli mahkum olan ve bu konuda rekorları elinde bulunduran caanım ülkemin saygıdeğer başbakanının irtifa kaybettiğimizi görmesini arzu ederdim... Çemkireceğine bir üstümüzü başımızı düzeltsek, bir vicdan muhasebesi yapsak, yahu zamanında bize yapılanların aynısının iki katını şimdi biz yapıyoruz diyebilse belki bambaşka bir ülkede yaşayacağız.
Ve şu bir gerçek ki eğer bu yazar abimiz Türkiye'de yaşıyor olsaydı çoktan Ergenekon'dan içeri alınmış şimdi Nedim Şener ile tavla atıyor olacaktı. Yapmayın yahu, siz çok da şeyimdeydi demeye devam edin. Ama dünya dönmeye devam ediyor. Paul Auster'i tanımıyor olman onun dünyanın en okunan yazarlarından biri olmasını engellemiyor. Ona söylenenlerle kendi halkımızı kandırabiliriz ama dünyanın geri kalanını sadece kendimize güldürürüz.
yani çok sikimizde senin kapıkule den giriş yapman. sen şimdi gelmedin ya, bu sene buğday rekoltesi düşecek, fındık alım fiyatları yerlerde sürünecek, zeytinyağı nın kilosu 8 dolara yükselecek. yani demem o ki ;
israil de ifade özgürlüğü var, türkiye de yok deyip ülkemize gelmeyen yazar. israilde demokrasi var kısmını geçiyoruz, türkiye özgür bir ülke olmayabilir bu bizi senin olağanaüstü fikirlerinden mahrum etmen anlamına gelmemeli paulcuğum.
sayın tayyip in sevmeme nedenini bülent arınç ın atatürk e benzetmesine bağladığım yazar. kel alaka benzerliğin mimarına çok üzüldüm yahu. ühhhühühühüüüü gözleri bozulmuş garibin ağlamaktan.
ya ben bu yazarı severek okurum ama bu adam israil'in yıllardır filistin'e ettiği zulüm karşısında bir tutum da sergilemiş mi acaba? ya da ne bileyim; yaşadığı ülke olan amerika'nın 11 eylül sonrası "dünya barışı" adına izlediği işgalci politikalar karşısında nasıl bir duruş sergilemiş acaba? bi de ülkemize gelmeyerek devlet yönetimine tepki koyuyorsan biz okuyuculardan niye kendini mahrum bırakıyorsun? gel konuş, burda eleştir devlet yönetimini. yok eğer bizi de devlet yönetimiyle bir görüyorsan o zaman kitabını niye ilk bu ülkede yayınlıyorsun gibi çelişkiler uyandı benim kafamda...
şans müziği ilk okuduğum romanı. iyi ki yeni kitap okumaya başladığım yıllarda onunla karşılaşmışım dediğim yazar. newyork üçlemesi baş döndürücü.yalnızlığın keşfi güzel.ay sarayını hayal meyal hatırlıyorum. yarattığı kişilerin yaşayan kişiler olması,insana romanlarını okuyorken karakterler üzerinden insana anlaşılıyor olma duygusu vermesi çok hoş. insan ne kadar kötü ve umutsuz olursa olsun. eğer bu bir başkası tarafından paylaşılıyorsa artık o kadar da kötü değildir.
bugün (dün) yaptığı konuşmada daha önce hürriyet gazetesinden yayınlanan röpörtajında türkiyede ifade özgürlüğü olmadığı için bu ülkeye gitmeyeceğini söyleyen amerikalı yazar paul austera ister gel ister gelme ve cahil diyen başbakan recep tayyip erdoğana new york times gazetesinde cevap veren auster demokrasi dersi verdi:
"Başbakan, israil hakkında ne düşünürse düşünsün, gerçek şu ki israil'de ifade özgürlüğü var, ne bir yazar ne de gazeteci hapiste. Uluslararası PEN tarafından derlenen son sayılara göre Türkiye'de şu anda yaklaşık 100 yazar hapiste. Dünyadaki PEN merkezleri tarafından davası yakından izlenen Ragıp Zarakolu gibi bağımsız yayıncılardan sözetmiyorum bile. Bütün ülkeler sayısız sorunla mücadele ediyor Sayın Başbakan, buna benim ülkem ABD ve sizin ülkeniz Türkiye de dahildir. Asıl olan şu ki, kusurlu ve kuşatılmış her ülkedeki koşulları iyileştirmek için, sansürsüz ve hapis cezası tehtidi olmayan bir yayın ve ifade özgürlüğü bütün kadın ve erkekler için kutsal bir haktır" dedi.
türkiye'de bu kadar tutuklu gazeteci varsa ben gelmem anlayışını güttüğü için recep tayyip'in "hah, biz sana çok muhtaçtık. gelsen ne olur, gelmesen ne olur? yahu sen ne cahil bir adamsın!" sözlerini bütünüyle yutmaya maruz kaldığı yazardır.
koskoca bir devletin başbakanı tarafından sidik yarışına maruz kalan büyük sanatçılardan. paul auster diyor ki hapiste yatan gazetecilerden dolayı türkiye ye gelmiyorum. bizim başbakanımız da gelsen ne olur gelmesen ne olur diyor. çok komik amk. çok komik lan.
ülkemizin demokrat olmadığı gerekçesiyle, türkiye' ye gelmeyi reddeden yazardır. olmaz demeyin sayın yazarlar bu da oldu. bir o kalmıştı lafı yemedik. * ancak bu sefer adam haklı diyeceğim. * madem trip atacaksın neden kitabını ilk türkiye' de basılmasına izin veriyorsun. demokrat yasalar bizim vatandaşları ilgilendirir. ** gel dedik de türk vatandaşı ol demedik ki.
kendisinden ilk defa bugün haberdar oldum. tayyip erdoğan sayesinde o da. valla hacı üzülerek diyorum ama tayyip haklı, sen gelsen ne gelmesen ne, kendi kendine yüklediğin bu ehemmiyete hiç anlam veremedim.
tayyip erdoğan tarafından kendisine "0-3" yaş grubu neslin birbirine verdiği derecede ayar verilmiş yazar. hani tabi ayar demeye dilim varmıyor buna da işte mecburuz. garibim paul nasıl bir insana çattığını henüz anlamamıştır sanırım. herhalde hiçbir ülke yöneticisinden kendisine bu kadar sığ bir cevap verilmediği için şimdi ne desek de derdimizi anlatsak diye düşünmekte olduğunu düşünüyorum. hayır daha bunun melih gökçek'i falan var. bilmiyor ki bunlardan birine bulaştın mı "tu kakasın" sen artık. neyse paul sen sıkma canını. bizim memlekette yaşayanlar kendilerini yönetenlerce aşağılanmaya alışık olduğundan bu durumu yadırgayacak insan sayısı da çok azdır.
başbakanımız yüce insan tayyip tarafından fırçalanan şahıs.
demokrat yasaları olmayan ülkelere gitmiyorum diyen paul auster başbakan erdoğan tarafından "sen gelsen ne olur gelmesen ne olur" diye eleştirildi. http://www.radikal.com.tr...1077420&categoryid=78
bana noam chomsky'i hatırlattı. 2001 de bir dgm savcısı chomsky' e dava açmıştı garibim gelip ifade vermişti.
''yaşadıklarınızı mı yazıyorsunuz'' sorusuna mükemmel biçimde cevap veren ve yazarın yazı yolculuğunun derinlerde durduğunu vurgulayan yazar.
--spoiler--
hayır, sadece tek yönlü bir etkilenme. bilinçaltımdan geliyor. iççimde bir şeylerin gömülü olduğunu biliyorum; bazen yüzeye çıkarlar ve onu takip ederim, nereye gittiğini gözlemlerim, hissetmeye dair bir duygu bu. ifade edemeyeceğim bir duygu.
--spoiler--
Hürriyet gazetesine verdiği röportajda hem Atatürk'ü övmesi hem de Türkiye'ye tutuklanan yazar ve gazetecilerden dolayı gelmediğini açıklaması ile daha da çok sevmeye başladığım başarılı yazar.
