gerçekten cesaret isteyen hadisedir. ilk olarak patronun keyfinin yerinde olup olmadığına bakılır. eğer keyfi yerindeyse o gün yapılan işler ballandıra ballandıra anlatılıp ona ne kadar çok para kazandırdığımız ispatlanır, ve sevecen bir gülümsemeyle işyerinden ortamlara akarsın.
patronuna göre değişir,
kimi patron sabah erken veya geç gelir,akşam erken veya geç çıkar,kafası havadadır,işlere bakar bitiyor mu , bitmiyor mu diye...bitiyorsa her daim saat 7 oldu mu çıkar gidersin hadi hayırlı akşamlar diyerek..
isyerinin en onemli adamlarindandir hic birseyden korkusu yoktur patron onu uyarsada takmaz cunku zaten elini sallasa ellisi degerinde is bulabilme kapasitesine sahiptir ve o iste sevabina calisiyordur
