kafa bozan uyuz patronu pataklayıp ağzının payını vermek istemektir. patronlar bazen insanın kimyasını öyle alt üst ederler ki, insanın işleri boykot edesi gelir. hele bir de siz çalışanlar dişinizi tırnağınıza takıp şirketin katma değerine kendi deminizde bir şeyler katıyorsanız, ve fakat patroncullar o her zaman yukarıdan bakan tavırlarıyla sizin on saat harcadığınız bir olaya yalnızca on saniye ayırıp "şu şöyle olsa bu böyle olsa" diyorsa ve bu özlü sözünün ardından kahvesini yudumluyorsa, "gel de dövme şu herifi" durumu oluşur bünyenizde.
patron patağı sahnesini, sık sık delice bir istek olarak böğrünüzde bulursunuz. burnuna ferforje sandalye ile vurduğunuzu hayal edersiniz. harcanamayan enerji ve hayallerin gücü birleştiğinde öfkeniz daha da artar. gelin görün ki neticede hiç bir bok yiyemeyip kıçınızın üstüne oturacaksınızdır.
p: hulean sein saçlar neden uzun
ç: höm...böyle daha rahat ediyorum, kışın sıcak tutuyor
p: hulean sein sakallar niye top
ç: ehem...bu şekil bana daha çok yakışıyor
p: hulean seng neden hep siyah giyeon satanis misin nesin
ç: ulan sana da şirketine dee...
patronun işine geleni anlayıp işine geleni anlamayarak gakguk etmesi, veya bir dediğinin öteki dediğini tutmaması, veya prim vermemesi, veya multinetlere bir kuruş zam yapmaması gibi veyalardan ötürü onu hırpalamak, ağzının payını vermek arzusudur.
başlığı açan ben denizin halen gerçekleştirmemek için kendini zor tuttuğu istek. peki bir insan bir insanı neden dövmek ister? patronu, komşuyu, küfreden birini veya başkasını, herhangi birini?
hep sormaz mıyız neden bu kavga diye? sorarız, ama cevap verebilenimiz olmaz. "neden kavga olmasın ki, ne güzel işte pat güm!" diyenimiz de olmaz.
lakin hep bir kavga hali. gerginlik hali. haksızlık yapma arzusu. biz ne insanoğluyuz ki, ne kadar evrimleşirsek evrimleşelim, ne kadar çağdaşlaşırsak çağdaşlaşalım; o "bir başkasını üzmek, alt etmek, kırmak, üzmek" arzumuz hiç mi hiç yok olmuyor.
ben bunları neden yazıyorum? çünkü şimdi patronun odasına girip tekme tokat dalmak istiyorum. neden? hıyarın teki olduğu için. o "bir başkasını üzmek, alt etmek, kırmak, üzmek" başlıklı ruh hallerinden ibaret bir karakteri olduğu için. peki, yapacak mıyım? hayır. amma velakin bu isteğim hiç mi hiç sönmeyecek. kendimi rahatlatmak için, içimden de olsa söveceğim, seve seve.
