10 dk da bir sorduğumuz " zottirik hanım yemek yicek misiniz? " sorumuza 10 dk da bir " ıı hımmm ıı evet yicem " cevabını verip, " ıı şey ıı bi dk geliyorum " diye içerlere gidip lüzumsuz ve aciliyeti olmayan boktan işlerle uğraşıp tam 1,5 saattir altı üstü her gün baktığımız, nerdeyse yemeklerini ezberlediğimiz bi tane boktan kebapçı broşüründen yemek seçicek olan ama gerzekliği, bencilliği ve beyin yetmezliğinden dolayı seçmemiş ( bakınız seçememiş demiyorum seçmemiş ) ve burda ben de dahil olmak üzere ofistekileri aç bırakmış olan beyinsiz yaratık. (patronun bendeki karşılığı şu an için bu)
ha diceksiniz ki kendiniz söyleyin o sonra yesin. yoook işte olmuyo öyle. hanımefendi kabul etmiyo. mesai bitince falan mesela tuvaletteyse sıçmasını bekliyoruz kendisinin o sıçmadan çıkamıyoruz. götlek karı.
hala bekliyoruz hala umutluyuz. ve sana sesleniyorum amcık karı, ya ne yiceni söyle arayıp artık sipariş verelim sen de zıkkımlan ya siz söyleyin ben sonra yicem de biz de karnımızı doyuralım. 2 saate yakınlaşıyoruz yavaş yavaş. herkesin kafasını kıracam.
edit: az önce kendisinden haber alındı dedi ki "işlerim ne zaman biterse o zaman söylicem."
şu anda sözlüğün kaldıramayacağı küfürler etmekteyim içimden. varın siz düşünün.
