thomas moreütopya isimli eserinde "krallar, latince olan servire (köle olmak) ile inservire (hizmet etmek) sözcükleri arasında pek fark görmezler" diye buyurmaktadır. günümüzün kralları olan patronları hazret 500 sene evvel ne güzel de tanımlamış.
kadın olanları benden uzak olsun dedikçe beni bulan, kompleksli ve bencil olanlarının kafasını duvara vurup burunlarına çubuk sokmak istediğim, bu ünvana sahip olan insancıklardır.
ben yalnızca kendi mesleğimden örnek vericem ( tasarım ve yazılım iş alanları ) başka meslek dallarında görev alan patronlar nasıldırlar bilmiyorum ama, bizim meslekte başımıza patron diye getirdikleri karılar adamlar-ki özellikle karılar- bi .ikimden anlamazlar, yapılan işe hakim değillerdir ve bilgisayar kullanmayı bile bilmezler, yabancı dil bilmezler ama bi tasarım ajansında, hem orda program yazanlara hem de oturup tasarım yapan bizlerin başına patron diye dikilirler.
komplekslidirler ve bunu her an size her davranışlarıyla sezdirirler. kendi altında çalışan insanları terslemekten ve onlarla uğraşmaktan garip bir haz duyarlar. sakin olmayo beceremezler. saçmadırlar..
10 dk da bir sorduğumuz " zottirik hanım yemek yicek misiniz? " sorumuza 10 dk da bir " ıı hımmm ıı evet yicem " cevabını verip, " ıı şey ıı bi dk geliyorum " diye içerlere gidip lüzumsuz ve aciliyeti olmayan boktan işlerle uğraşıp tam 1,5 saattir altı üstü her gün baktığımız, nerdeyse yemeklerini ezberlediğimiz bi tane boktan kebapçı broşüründen yemek seçicek olan ama gerzekliği, bencilliği ve beyin yetmezliğinden dolayı seçmemiş ( bakınız seçememiş demiyorum seçmemiş ) ve burda ben de dahil olmak üzere ofistekileri aç bırakmış olan beyinsiz yaratık. (patronun bendeki karşılığı şu an için bu)
ha diceksiniz ki kendiniz söyleyin o sonra yesin. yoook işte olmuyo öyle. hanımefendi kabul etmiyo. mesai bitince falan mesela tuvaletteyse sıçmasını bekliyoruz kendisinin o sıçmadan çıkamıyoruz. götlek karı.
hala bekliyoruz hala umutluyuz. ve sana sesleniyorum amcık karı, ya ne yiceni söyle arayıp artık sipariş verelim sen de zıkkımlan ya siz söyleyin ben sonra yicem de biz de karnımızı doyuralım. 2 saate yakınlaşıyoruz yavaş yavaş. herkesin kafasını kıracam.
edit: az önce kendisinden haber alındı dedi ki "işlerim ne zaman biterse o zaman söylicem."
şu anda sözlüğün kaldıramayacağı küfürler etmekteyim içimden. varın siz düşünün.
iş veren insan türü.gecenin bi vakti msnde online olabiliyorlar.ama yok kardeşim bu ne böyle ya! patronu msne eklemek büyük hataydı büyük kocaman büyük.şimdi yarın sabah geç kalsam (ki büyük bi ihtimalle öyle olacak ) otobüsü kaçırdım yalanına kim inanacak?? ha kim kim ? bu saatte online yakaladı bikere.rabbim hakkımızda hayırlısını versin.patronada bol kazanç.( burda cümle de kullanılış halini gördük )
"anuna kodumun karısıdır" diye tanım yapsam, hem küfür etmiş hem de tanımlamış olurum diye düşündürüp, beni bütün bunları yazsam mı yazmasam mı kararsızlığına düşüren, beyin krizine neden olan insandır.
insanı cinnet geçirtecek kadar bunaltan ve sıkan kişiliktir.
Birde kenan doğulunun şarkısıdır.
Ayrıca sekreter fantezisi olduğu sanılan ve yanına güzel bir çalışan aldığında bu adam buna çakar. düşüncelerini hemencecik zihinde uyandıran adam.
olmaz olsun dedirten, maymundan bes dakka once dogmus insanimsi.
bugun hava sicakliginin tavan yaptigi gun. bu serefsiz adam, kisin dogalgaz cok geldi diye bizi atkiyla eldivenle oturttu ki sirkette benim boyumu asan buyuklukte klimalar varken. bu ay da elektrik faturası fazla gelmis diye az evvel kucaginda vantilatorle geldi. neymis artik klima yasakmis. sabahtan beri heralde bi bes kilo vermisimdir akittigim ter neticesinde.
dusunuyorum acaba insan patron olunca mi cimrilesiyor. simdi ben fakir oldugum ve siradan bir calisan oldugum icin bu tarz hareketlere anlam veremezken, yarin bir gun kendi isim olunca ben de mi boyle yapicam? yok lan. eger yaparsam bi tarafimda vantilator calistirsinlar. ahanda buraya yazdim.
(bkz: bu da böyle bi anımdır)
Ayaküstü wc çıkışı karşılaştığım patronum ''Sigara kullanıyo musun?'' diyor. ''Lan g.t lambası neredeyse bir sene önce işe aldığın elamanın ne yarrak yediğini bilmiyon mu sankit. En azından sigara içme saatleri s.ki diye bişşi var, bilmiyo olamazsın ya s.kik (bilmezler mi anam ne domuzlar ki) içiyo olsam o saatleri iple çekerdim, hiç iple sabunsuz çekiyomuşum gibi bi halim var mı ha var mı?'' demeye g.tüm yemediği üçün ''Yok hayır'' diyorum. Bi kaç saniye süren sessizliğe, ''aldığım maaşımın yarısı içmediğim halde sigaraya gidiyor a.q. Var mı lan ötesi? Nasılını niyesini de bana sorma şimdi bak.. haa bu arada unutmadan söyliim yüzümde oluşan gülümsemeyi de işçinin işverene mecburi gülümsemesi olarak değil, verdiğiniz maaşa gösterdiğim bi refleks olarak değerlendirirseniz sevinirim, rakam komik olunca tabi zuhaaa'' olan iç sesim eşlik ederken, gülümseyerek söylenen ''hayırdır'' lardan bi ''hayırdır''ı ekliyorum. ''yook sordum sadece'' diyor. Yerime geçerken ''O sorularını katlar dürer (albrecht dürer abimizinde toprağa bol olsun) kaba etlerine çalarım senin'' diye iç seslerime devam edebilirim ama etmiyorum. Ben yıllardır dürer'i nerde kullanabilirim diye düşünüyodum ki onu aradan çıkarmışım daha devam eder miyim lan!
e (bkz: bu da böyle bi anımdır)
saloz bakışlar tarafından kısaca patron olarak bilinen, benim nazarımda ise, açılımlı karşılığı, patron, işveren, ekmek kapısı sahibi başlıkları ile sınırlı kalmayan, sadece isminin getirdiği harf sayısı bakımdan karakter sahibi olan 'patron'la, işverenimle, bugün geldiğim gözgözeler burdan köye yol olur lan. valla. bende pis bi huy var hacım, biriyle gözgöze geldim mi gözünü kaçıran taraf ben olmuyorum ekseri, ekseri gereksiz bi inatla da bakışmayı sürdürüyorum. taa ki karaşı taraf yenilgiyi kabul edene kadar. artık ne yenilgisi ne galibiyeti bu orasını bilemiyecem. ama bok varmış gibi gözlerime gözler dikilirse ölümüne kitlerim gözlerimi bende. hiç acımam. yok patronmuş, şefmiş, müdürmüş skimden aşşaa kasımpaşa anasını satayım. her neyse gün içinde geldiğimiz, güne has bi tesadüfmüydü bilemicem, gözgözelerin sonuncusunda ''ulan patron olan benim ne bu özgüven, sen kimsin ki lan sikik, götümün kenarı olan sen sıradan, basit bi işçi parçasısın, kim siker seni lan kim, burda, 'patron' olan benle gözgeze gelindiğinde gözünü, dolaylı yoldan götünü oluyo bu, 'problem çocuk' olmak istemiyosan şayet tabi ki de, sen kaçıracaksın sen'' demeye getirdiği bakışları ile bakışlanırken, her zamanki gibi göze ve göte gelmeden alnımın akıyla çıktığımı zanneder iken masama yönelmesiyle zannımın içinden 'göte gelmeden' kısmını bi çırpıda çıkarıyorum. saniyesinde, 'gelsin bakalım ne olacak, ne yumurtlayacak' yollu düşünceme paralel, kendini işe vermiş dalgın adam hesabı, hem radyo frekansımda değişikliğe hem de masa üstümde koz olarak bana kullanması muhtemel sayfayı, ki o sayfa da işimin bi uzantısı haa, ona rağmen, düşün, olur ya, ne olur ne olmaz düşüncesiyle x'liyorum. zaman sonra biraz sonra yani başımda dikiliyor. dikilidiği yere yakın olan sağ kulağımdaki kulaklığımı çıkarıyorum. içimden ne var yarraaam diyorum. sanki hissetmiş gibi, ne var yaraama cevaben söylenebilecek saçmalıkta şeyleri diğer kulağımdaki kulaklığı çıkarırken eş zamanlı işitiyorum.. ''hocam sen çok fazla kahve içiyosun, çok fazla müzik dinliyosun bunlar zamanını alır'. ne var yarraam iş sesimin boşa gitmediğini duymak, muzırcarcasına ama çevreyi rahatsız etmeyen gülümsememe neden oluyor. şimdi burda duralım hacım, kısa ekstra bi açıklama yapiim. bi defa yaptığım işte, görsen sende hak verirsin, tükettiğim kahvenin dinlediğim müziğin daha doğrusu müzik dinlemenin kendisinin işime en ufak bi sekte vurması ancak bu ikisini işimin başında değilde, mesai saati dahilinde 'kapının önünde' yaparsam mümkün. aksi gibi, bu iki eylemi, şarkı dinlemek ve kahve içmek, yapmam demek işime, okumaklı bi iş bu iş, daha bi konsantre olmam demek, işin içinde daha bi olmam demek, işe kendimi daha bi vermem demek falan filan. Kaldı ki tükettiğim kahvemin ederi de kendi cebimden çıkıyo. bu da yetmezmiş gibi şirkette, millet sıçtıktan sonra götünü silmek için evden tuvalet kağıdı getiriyo lan, tuvalet kağıdı, kahve, çay bu çalıştığım yerde hacım, şirketin gider kalemleri içinde değil anlıyacağın. tuvalet kağıdı alınmıyo olmasının gerekçeli kararı daha da bi aptalca ya neyse konu dağılır gibi oldu, şirketin atmosferin de bahsedebilirim esasında ha, en iyisi siktir et şimdilik. evet konuyu daraltıp geri döneyim. hah!! aslında derdi başka yavşağın, söylediklerinin altında sende performans düşüklüğü var geçen günlere nazaran daha az çalışıyosun falan demek var. dolaylı yoldan ama dolaylı yolda tercih edilebilecek en aptalca yoldan giderek meramını anlatma gayesi güdüyo ki bende bu ''ulan sen değilmiydin işçi parçası bakışları atan, sen kim oluyosun ki bakışları atan, ee... o vakit ne lafı eviriyon çeviriyon en direk söyle ne söyliyeceksen, lafını işçinden mi esirgiyon s.kik, ulan hem sen ne diyeceksen kozmik odana çekip desene, ne diye herkesin içinde sözüm ona psikolojik baskı ayağına söylüyosun, e tabi aptal olmadığım gerçeği sende sıkıntı yaratıyo, bu kadar kişinin içinde laf edersem belkit lafını yutar zannediyosun di mi?'' hissiyatının oluşmasına neden oluyor. bunlar bi kenara hacım, çok yüz verdiğim patronuma, ıslak kedi yavrusu gibi pısmamı bekleyen patronuma, ince gülümsememle beraber kahve içmem ne kadar zamanımı alıyo olabilir ki diyorum. ağzından öncesinde derin nefes alındığı belli olan hava nefesli takviyeli 'bilmiyorum ama görüşelim bunu' cümleciği dökülüyor. çok kahve içmemden, lan içtiğim de iki yudum bişi amk., rahatsız mı oluyosunuz diyorum gerçi rahatsız oluyosunuz ki bunu söyleme ihtiyacı hissediyosunuz diyorum, bunu daha sonra görüşelim diyo gerek yok diyerek postalıyorum. yürrü taş arabası, yürrü de ense tıraşını görelim, göte geeel, ne skerim ama haa, benden böyle şeyler söylememi de beklemeyin. ehe ehe. özetle şubat ayındayız yapılmayan zammın üstüne de yatmayı planlayan şerefsiz bi patronum var öncesinde ki görüşmememizin kuyruk acısını çıkarmayı planlıyo falan, e bende ne kadar ekmek o kadar köfte stratejisi uygulayınca, kendi bakkalımın, kendi tekel'imin mücadelesini verince 'zoruna gidiyo' allahsızın, bugün benimlen uğraşmasının altında bunlar saklı herhal, tabii benimle asıl, birebir ilgilenmesi gerekenin becereksizliğininde bunda payı var gibime geliyor. şöyle baştan sona bi okudum da yazının girişine sevgili günlük yazsaymışım ya keşke... harbi haa genç kız günlüğünü andırmış yazdıklarım. genci tutturduk en azından..ehe ehhe.
Cogu kucuklukten belli ederler kendilerini. Genelde okulda on sıralarda oturur bu tipler. Hele erkeklerse kıravatlarını bogazına kadar sıkarlar. Oldukca asosyal olurlar ve pek kimseyle konusmazlar. Patron oluncada acısını fena cıkarır iste.
bazıları vardır melek gibidir size her türlü desteği verir,bazıları vardırki sizin mecburen o işte çalıştığınızı bilir ve hakkınızı yiyebildiği kadar yer,çünkü farkındadır sike sike çalışmak zorundasındır,çalışana 3 kuruşu çok görür sigortasını sallar ama dışarda yakın çevresinde çok bonkördür saçar durur,herkesde iyi adam eli açık adam der ama bilmezlerki yanında çalıştırdığı insanlar ne durumda ? böylelerinin Allah belasını versin dersiniz,ama vermiyor yaradan var heralde bir bildiği.
