osmanlı devlet sistemini iyi anlayabilmek için bilinmesi gereken kavramdır. bu sistemde bürokratik merkezi idare tek bir kişi temelinde teşekkül eder ve de padişah toprağın, herşeyin ve herkesin sahibidir.
Weberin Economy and Society (1922) adlı eserinde tanımladığı biçimiyle patrimonyalizm, bir siyasal tahakküm biçimi, bir yönetim tarzı, olarak kabul edilmektedir.
Nitekim Webere göre patrimonyalizm; geleneksel toplumlarda görülen ve yönetici erkek ile yönettiği ev halkı arasındaki iktidar-itaat ilişkisinin nitelik olarak değiştirilmeden geniş toplumsal kesimlerin idare edilmesinde kullanılmasıyla ortaya çıkan bir yönetim tarzıdır.
Patrimonyalizmde otorite, hanedan ailesinin kullandığı kişisel ve bürokratik güce dayanır; bu güç resmi olarak keyfidir ve hükümdarın doğrudan denetimi altındadır.
Tahakküm, hiçbir bağımsız güç tabanı olmayan köleler, paralı askerler, askere alınmış diğer kimseler ya da diğer gruplarla doldurulan bir siyasal aygıt aracılığıyla sağlanır.
Bir topluluğun tabanıyla tavanı arasındaki ilişkinin emir verme itaat ilişkisi olduğu temelinin hukuksal normlara değil de geleneksel normlara dayandığı yönetim biÇimi. (bkz: aile) (bkz: bir nebze de olsa Osmanlı)
hukuk kurallarının olmadığı, liyakatsiz idarenin hüküm sürdüğü, hiyerarşik yapılanmanın kırılgan olduğu yönetim şekli. monarşi, despotizm, oligarşi gibi rejimler buna örnek olarak verilebilir.
