uzun süre yemeyip bir akşam kendine sürpriz yaptığında başa gelen olaydır.
geçen gün bir sene aradan sonra badediz cipsi yiyorum. allahımm o nasıl bir lezzet, allahım o nasıl bir çıtırlık, ben diyim coni dip sen de keyt aptın. öyle bir lezzet patlaması ki sadece bir avuçcuk yicem paketi bitirmiycem diye kendime verdiğim sözü bile yemişim. boş janjanlı paketi sol elimde, sağ elimin cipse bulanmış parmakları ağzımda böyle şapır şupur yalıyorum, nerdeyse kendimi bile yiycem. işte o an anladım ki kapitalizmin oyununa geldim yine.
hemen elleimi kaldırdım havaya ve tööbe tööbe yarabbim dedim ben ne bok yedim?
