The Politics of the Governed (2004)
A Princely Impostor (2002)
The Present History of West Bengal (1997)
The Nation and its Fragments (1993)
Nationalist Thought and the Colonial World: A Derivative Discourse? (1986)
kitaplarının yazarı antropolog , tarihçi siyaset adamı.
post-kolonyal araştırmalar bağlamında soğuk savaş dönemi retoriğinin üçüncü dünyasının emperyalizme entelektüel başkaldırışının önde gelen isimlerindedir. gerçekten burada hindistanlı araştırmacıların ortaya koyduğu eserleri ve sosyal bilimler literatürüne kazandırdığı isimleri takdir etmemek olmaz. önemli yaklaşımlar geliştirmişler, önemli eserler ortaya koymuşlardır. gyan prakash, summit sarkar, dipesh chakrabarty, gayatri spivak gibi isimlerin bulunduğu maduniyetçiler olarak da kategorileştirebileceğimiz bu janrının üyesidir chatterjee. bakın ne demiş;
"sanki tarih bilerin, sömürge sonrası ülkelerin haklarının, modernleşmenin ebedi tüketicileri olmamızı buyurmuş. Tarihin tek gerçek özneleri olan Avrupa ve Amerika yalnızca nasıl aydınlanacağımızı ve sömürüleceğimizi değil, sömürge karşıtı direnişimiz ve sömürge sonrası sefaletimizin nasıl olacağını da bizim yerimize düşünmüş. Hayallerimiz bile sonsuza kadar sömürgeleştirilmiş."
ben bu hintli entelektüelleri kıskanıyorum. maalesef, biz de 19yy ortalarından başlayarak yarı-sömürge bir ülke sayılıyoruz. üçüncü dünya ülkelerinin neredeyse tümünden önce bağımsızlığımızı elde ettik (hindistan'tan çeyrek yüzyıl kadar önce). ama akademide buna müvazi bir okul geliştiremedik. düşünce adamlarımızın büyük kısmı dünyayı geriden takip etti ve onu kopya ettiler. hele hele 1980'lere kadar bir yaklaşım kemalizmle telif edilebildiği ölçüde değerli sayıldı. oysa kemalizm bir zaten özgünlük getiremezdi. ama bence bizim temsil ettiğimiz nesil artık başka bir nesil. geçmiş nesillerin yaklaşımlarına yön veren kemalizm ve modernleşme perspektifinin akademide bugün artık kırıldığını söylemek mümkün. bunu yapan da zaten bizim hocalarımız oldu. bu şekilde tarihsel misyonlarını tamamlamış oldular. biz, artık kemalizme hiç bulanmamış bir nesiliz. birçok meseleye sıfıdan başlıyoruz. her ne kadar zorunlu örgün eğitime biraz maruz kalmısak da ufkumuz daha geniş. ben umutluyum. akademik dünyamız önümüzdeki 20 sene içinde güzel işler yapabilir. yapamyabilir de. onun için gelecek nesilleri beklemek durumunda kalabiliriz de. belki de çok bekleriz. kim blilr.
