karşısındaki şahsı ezmeye yönelik hareketler içerisinde bulunan , " kim bilir avucuyla neler yaptı gavat! " veyahut "en azından bir parmağı feda edebilirim. " kalıbında yaşayan insandır.
insanı kendinden iğrendiren tiplerdir bunlar. O öyle yaptığında, yarım saat bakarım elime bi şey mi var niye tiksiniyormuş gibi uzatıyor elini diye. Be amın evladı madem tiksiniyorsun, ya hiÇ sıkma ya da adam gibi sık karşındakini tribe sokma. Hayır yani burnumu da evden Çıkmadan önce karıştırırım her zaman. Yani bunu canlı canlı görme ihtimalide yok ama neyse...
Beden dilinden anlamayan hödügün tekidir.
Elini verse kolunu kaptıracak sanki "kardeş bu sefer parmak uçlarından alalım bir zahmet" dercesine yapılan hareket koca bir ayıptır.
iletişim kurmayı becerebilmek karşındakine samimi bir tavırla güvenerek ve güven vererek sağlam bir şekilde tokalaşmakla başlar aslında.
Küçücük detay kocaman bir mesaj taşır,anlayana.
"hiç tokalaşmasaydın ,ben böyle modernliğe başlayayım (ara veterede bippp sansürününde var olduğu binimum küfürler)" tarzında ,b.ktan bir selamlaşma şekli. Mümkünse tokalaşmayın kardişim ,yapmacık gösterişe gerek yok diymi ama.?
ziyadesiyle gayrı samimi, bir hayli züppelik kokan davranıştır, kabul. ancak onları kısmen de olsa haklı çıkaran çekinceler de yok değildir. elini uzattığı vatandaşın biraz önce apış arasını okkalamış, burnunu zevkle karıştırmış, mevsim yaz ve işler biraz kesat ise dükkanının önünde taburede otururken ayak parmak aralarını temizlemiş ( burada temizlediği kütleleri önce dikkatle inceleyip, ardından topak haline getirip çevreye atmış olmak bu efsane ritüelin tamamlayıcı parçasıdır ) olması kuvvetle ihtimal dahilinde olduğundan onları da mazur görüyoruz. hayatın içinden başka entrilerde görüşmek üzere...
