şu entriyi hemen yazayım da, tören salonuna gidip 'yılın en açıklayıcı başlığı' ödülünü almam gerekiyormuş. şimdicik aradılar. aptala anlatır gibi bi başlık olmuş. yüreğime sağlıkmış. bu arada, yüreğine sağlık diyen adamdan ölesiye soğurum. bak parmak uçlarım donmaya başladı hafiften.
çoluğum çocuğum var benim biletci amca. evde yaşlı bir anam, kendisi ve de bünyesi bi hayli zayıf gül yüzlü bir yarim, osuruktan nem kapan hastalık hastası huysuz bir de babam var. nerden baksan, domuz gribi denen adı batasıca hususunda risk grubundayım. kronik hastalığım da var. geceleri çok çişe kalkıyorum. böyle afedersin pipimin iç çeperlerinden tanklar geçiyormuş gibi acılar hissediyorum. her gece darbe çıkıyor güney prostatit halk cumhuriyetimde.
biletci dayı, ben seni alsam dağa kaldırsam. tahta iskemleye oturtup, ellerini kalın sicimle bağlasam da televizyonun ana haber bültenini açsam. domuz gribinin tehlikelerini, yayılma şekillerini, temizliğe azami ehemmiyet gösterilmesi gerekliliğini izletsem, bi faydası olur mu sana ve dolayısıyla güzel ankaramıza?
biletci kardeş, senin o yalayıp bilet kestiğin parmağını oturarak 24, ayakta 62 kişi sksin! halkın sağlığıyla oynayan küçük çaplı terörist! insan değilsin, çok açık ve netim bu konuda. hapşurmaya başladım şimdiden. çoluğum çocuğum, yaşlı anam var. bulaştırıp sebep olmak istemem. hadi senin gibi bencil bireyselliğin dibini görüp, onları bi anlığına önemsemeyelim. ben n'olucam? şu gün ölsem çok eminim ki, öbür dünyada ateşler içinde yatarım da ne katarin düşürebilir ateşi, ne parol ne minoset.
parmağını yalayan dilini french domuzlar öpe öpe koparsın biletci dayı. temizliğe azami dikkat gösterecek asgari insanlığa sahip değilsin hadi, şu an ismini hatırlayamayacağım o parmağı sürtüp de koçandan bileti daha kolay koparmaya yarayan icada da mı sahip değilsin?
