TV'de aynı saatte ama bütün kanallarda farklı isimler altında dönen ve mutlaka aileden bir bireyin olmadı size oturmaya gelen komşunuzun dizi tantanasından kurtulmak ve hayır bugün film var ve diziyi her daim seyredebilirsiniz ama bu film kaçmaz deme şansını size kazandıracak olan süper kahraman demek.
özlenen çocukluk demek.
'parliament sinema kulübünün sunduğu pazar gecesi sineması başlıyor' cümlesiyle bir heyecan kaplardı içimi. bizimkiler izin vermezdi o saatte ayakta olmama. ama çocukluk ya hani, filmin yarısında uykuya daldığımı bildiklerinden fazla ses çıkarmazlardı bu isteğime. ben de zaten 'parliament sinema kulübünün sunduğu pazar gecesi sineması bitti' repliğini hatırlamam hiç. bitişleri sevmemem bundandır belki de. bu nedenle filmin bittiği değil başladığı yerdeyim hep..