yüzsüzlüğün sınırlarını zorlayan ve bankta oturan ben ve arkadaşlarımın midesini bulandıran şerefsiz çocuk üstüne üstün bana bakıp gülmekte bir yandan da sıçmaktadır.bir elinde ıslak mendil haydi hayırlısı ...
aslında suçlu olmayan çocuktur. dediğim gibi çocuktur sadece. asıl suçlu ise ona o terbiyeyi vermeyen ailesidir. bunun bir üst versiyonu için. (bkz: havuza sıçan çocuk).
izmir'de mimkent'in aşağısında ki parkta aynen yaşanmış olay:
bundan 7-8 yıl önce geldi bir 5-6 yaşlarında çocuk. hayvanlar gibi koşturuyo parkta bende oturuyodum bankta. çocuk hayvan gbi tepiniyo salıncakta falan. en sonunda çocuk gitti kaydırağın dibine sıçtı oracığa gözlerime inanamadım.
dedim: olm sen hayvanmısın?
çocuk: ne lan* annem pazarda bokumda geldi naapsaydım?
bn: yanımdaki çocukla gül gül ölmüştük.
Kendini doğal ortamında hissetmiş insanımsı * varlıktır. Doğal ortamına kavuşabilme aşkının yanına çocuk olması eklenince pekte ses çıkarılmayacak olaydır.
