çok üzülüyorum bu yurtta kalan öğrenci milletinin haline. öyle de ateşli oluyo ki bunlar... parkta öpüşürsün, göz göze, diz dize, dudak dudağa oturursun. romantizm dersin, eyvallah da bunların olayı artık bildiğin "yiyişmek". kız sapın boynunu emiyo, sap kıza türlü muameleler çekiyo. kış günü kızın giydiği kazağın üstünden memeyi yalamaya çalışan hayvan gördüm ya.
böyle durumlarda çiftin arasından kafayı "van minut" diyerekten uzatmak suretiyle, "evin anahtarını vereyim gençler" demek ve onları o an için dünyanın en mesud çifti yapmak gerekir. hatta bu çifti yılın çifti ilan etseniz, kimse size "dur lan! naptın sen?" demez, diyemez. nasılsa evi olan kişinin ev bir işine yaramıyo ühühüh...
evi müsait olan fedakar hayırseverlerin yapacağı cennetlik davranış..
-aynı zamanda; geçen akşam parkın içinden geçerken şahit olduğum durum. o akşam hava nasıl soğuk! içim acıdı gerçekten. ama kardeşim bizim ev bana bile müsait değil. onlara nasıl vereyim anahtarı..
hem açık hava iyidir bol oksijen, çam kokusu.. ohhh missss.
Bir çeşit mesajdır. Lakin o çift mesajı algılayamıyorsa, sanırım onlar avrupaya özeniyorlar.
(bkz: Yapan var)
(bkz: yapamayan var)
(bkz: Canı çeken var)
