dedemde vardı. Çok zor bir hastalık. Elleriniz devamli titriyor Artık yemeğinizi kendiniz yiyemiyorsunuz, suyunuzu kendiniz içemiyorsunuz bir düşünün sadece. Hissizlik oluyor ellerde kollarda. Dedemin eli arabanın kapısına sıkışmıştı anlamamıştı bile. Zamanla da yatalak olmuş 1 yıl kadar sonra vefat etmişti.
Lütfen bu rahatsızlığı olan insanlara öcü görmüş gibi bakmayın. Çok rahatsız oluyorlar ve daha çok titremeye başlıyorlar. Zaten bir şeyi çok dikkatli yapmak onlar için yeterince zor.
40 yaş altı kişilerde, hatta ergenlerde dahi ortaya çıkabilen hastalık.
bu durumda biliminsanları işi direk genetiğe veya kimyasal etkiye bağlıyorlar. zaten hastalık hakkında fazla bişey bilinmiyor, nedeni bilinmiyor. onun için çok spekülsayon yapılabilir.
ergenlikte veya genç yaşta çıkması genelde çok sinsi ve ağır seyrettiğinden olsa gerek; tehşis koymakta zorluk çekiliyor. çünkü hastalık -anladığım kadarıyla- kan tahlili veb. şeylerle tehşis edilemiyor; direk hareket bozukluklarıyla tehşis ediliyor. yani yeterince titremiyorsan tehşisi koymuyorlar, bunlardan biri de benim heralde, 20'li yaşların ikinci yarısındayım -16 yaşımdan beri bazı parkinson semptomlarını çekiyorum, ama pek hafif geçiriyorum - yavaş yavaş geliyor gibi, ne tehşis koyuyuorlar ne bi bok, şimdi pek sıkıntı yok, öyle kalsa gelişmese de sıkıntı yok ama 10 yıl sonra ne olur bilemem. nerden baksan sikiklik. nerede ilginç bi bok varsa beni buluyor zaten. bi arkadaş üzerinden bi bilene sordurttum, illa tam gaz titreyeceksin, ileride göte geleceksin diye bişey yok %bilmemekaç parkinsonu yaşayacaksın belki diyor. bak gene ayağım seyirdi.
işte bunlar hep stres. hep içine atmaktan. burada ergen ve genç arkadaşlara tavsiyem, genlerinizde parkinson varsa içine atmayın.
nörolojik bir hastalık olmak ile birlikte her hastada kendine has semptomlar gösterebilir. özellikle hareketlerin tam olarak gerçekleştirilememesi ile kişiyi yatağa bağımlı kılar. el ve vücut titremesi yaygın görülür fakat yemek yerken sıkıntı, konuşma güçlüğü de başlıca gözlemlenenlerdir.
tam olarak bir tedavisi yoktur ve çok acıdır ki sonu bellidir.
zamanında çok üzdün bizi kahpe hastalık.
Son bir yıldır görüyorum onu. Pencerelerimiz karşı karşıya zira. Çoğu akşam, bazen de sabahları oturuyor pencere kenarındaki koltuğuna. Dışarıyı gözlemiyor ama. Başı her zaman eğik. Eğik olsun zaten. Gözlerindeki kederi her gün görmeyi kaldıramazdım çünkü. Adımları yavaş. Kaşığı ağzına götürürken zorlanıyor, görüyorum. Titrek elleri her seferinde bir miktar yemeği üzerine döküyor. Seccadesi dizlerinde her zaman, takkesi başında. Evet, tıpkı derste gördüklerimiz gibi, tipik bir Parkinson hastası.
Lakin;
Ruhu da yavaş mıdır acaba hareketleri kadar? Titrek midir kalbi, romatizmadan eğilmiş parmakları kadar?
Dökülen çorbasına gözyaşları da eşlik ediyor mudur?
O da yorulmuş mudur, bedeni ondan yorulduğu kadar?
Ne hissettirir acaba, dün onu sevdiğine götüren bacakları, hapsedince şimdi onu, ahşap bir iskemleye?
parkinson hastalığı, beynin alt kısımlarındaki gri cevher çekirdeklerinin bozukluğuna bağlı bir sinir sistemi hastalığııdır. genellikle orta yaş hastalığıdır. adını hastalığı ilk defa 1817'de titremeli felç olarak tarifleyen james parkinson'dan almıştır. binde bir sıklıkla görülen, müzmin, ilerleyici, tedavisiz iyileşmeyen bir hastalıktır.
temel bozukluk, koordine hareketleri düzenleyen beyin bölümlerindendir. bu bozukluğa yol açan sebep tam bilinmiyorsa "idyopatik parkinson hastalığı" olarak adlandırılır.
vücuttaki dopamin maddesinin azalmasıyla oluşan bir hastalık.
evre evre ilerliyor. el-bacak titremesiyle başlayıp, hafıza kaybı ve yatağa bağımlılıkla son buluyor. tıpta henüz çaresi yok. ilaçlar sadece hastalığı yavaşlatıyor.
bir yakınımı yakalamış bu hastalık bakan içinde, hasta içinde zor ve yıpratıcı.
En sık 65 yaş üzerinde görülür ve sıklığı bu yaş grubunda 1:100 civarındadır. Yani 65 yaş üzerindeki her 100 kişiden birinde görülebilir. (Kaynak Lippincott farmakoloji)
en sık görülen 2. nörodejeneratif hastalık. (ilki alzheimer) sebebi pars compacta' daki dopaminerjik nöronların ölmesidir. asimetrik istirahat tremoru bulgusu bu hastalığa spesifiktir.
dopaminerjik nöronların çıkış kaynağı olan substantia nigranın yaygın harabiyeti sonucu oluşan hastalıktır. buradan çıkan dopamin korpus striatuma gelir. burada dopamin 2 reseptörü üzerinden asetilkolin ve gaba salınımını azaltır.
parkinsonda ise harabiyet nedeniyle bu baskılanma azalır böylece, asetilkolin corpus striatumu fazla uyararak tremora neden olur. gaba etkisi sonucu da bradikinezi gelişir.
3 ana özelliği vardır. vücutta yaygın veya belirli alanlarda rigidite, istrahat esnasında tremor, hareketleri başlatma yetenklerinde ciddi kaybı, akinezi.
