cem karaca'nın çok güzel ve manidar bir şarkısı. sözleri şu şekildedir;
Her akşam o köşeye asılırdı o parka
Paltoya para yok ki ondan alındı parka
Bir sabah onun sırtında çıktı gitti o parka
Dedenin üç aylıktan alınmıştı o parka
Kirli yeşil bir renkti eskiceneydi parka
Üst cebi sökülmüştü kullanılmıştı parka
Bir sabah onun sırtında çıktı gitti o parka
Parkasıyla vurulmuş yatar iken buldular
Dört hain kurşun değmiş delik deşikti parka
Baba eski tornacı gözünü çapak almış
Dede bir bacağını sakaryada bırakmış
A nanın gözü yaşlı umut ona bağlamış
Küçük kardeşi bu yıl siyasala gidecek
Paltoya para yok ki o da parka giyecek
A nanın gözü yaşlı delikleri dikecek
Bir sabah onun sırtında çıktı gitti o parka
Parkasıyla vurulmuş yatar iken buldular
Dört hain kurşun değmis delik deşikti parka ...
parkanın simge olmasının nedenlerinden biride, marksist gerilları soğuk iklim şartlarında en iyi koruyan kıyafet olmasıdır. askeri amaçlıdır haki yeşil olması daha makbuldür.
ben çocukken dayım monta "parke" derdi.
yahu bu da nereden çıktı bu da ne derdim mont, kaban demek varken. gıcık olurdum.
benim bildiğim parke, bizim evde var olan fakat anneannemde olmayan (dayım anneannemle yaşıyor) ince ahşap yer döşemesiydi çünkü.
80 darbesi öncesinde siyasi bir anlam taşıyan kapşonlu kışlık giyecek. o zamanlarda solcu öğrencilerce çokca giyilirmiş. deniz gezmiş'in yeşil renkli parkası sevenleri tarafından halen bir sembol olarak görülmektedir. cem karacanın, dönemin şartlarını, solcu bir öğrenci ve ailesinin gözünden mükemmel tasvir ettiği aynı adlı bir şarkısı mevcuttur, dinlenilesidir..
