aha memleketimin park köşelerinden sıçtığım tespit. gördüm de yazıyorum. eleştire eleştire bitiremedik şu kızları. ama vallahi öyle hacılar, ablalar. insan olağan olguların tersine hareketlerle karşılaşınca bunu yazıya dökmeden veyahut bir arkadaşına olmadı mahalle bakkalına hissettiklerini anlatmadan yapamıyor.
gördüğüm türbanlı veranda diye tabir edilen sığınağın altında bulunan tahta bir bank üzerinde oturmakta olan sevgilisinin uzattığı dile 15 cm öteden başka bir dil darbesiyle karşılık verdi. diller havada uçuşuyordu. görünce ürperiyorsun, tüylerin diken diken oluyor. cuma vaktini henüz bir saat geçmiş olması da sorgulamanın engin diyarlarına sürükledi beni.
içime attım uzaklaştım oradan. lise yıllarımızda öpüşürken biri bizi görecek diye ödümüz kopardı. üniversitede insanlar utanmasa kampüs ortasında sevişir konuma geldi biz ince çizgimizi koruduk, en tenha evleri seçtik.
şimdi bakıyorumda, liseli gençler yoldan geçenlerin fazla bir zorlama olmadan kendilerini görebilecekleri mekanlarda, dillerini ağızlarından 3 cm dışarıya çıkarmış olarak, başına türban takarak dil(l)edikleri gibi öpüşüyorlar.
kalkıp bana demeyin bu toplumun değerleri var diye. sikmişim toplumu. ben dahil herkes orospu olmuş.
Türbanlı diyerek nitelendirmen kötü.
Türbanlı ya da türbansız ikiside kadın. Yapması gereken davranışlar buna göre gruplandırılmamalı.
Ama haklısın ki devir kötü, kendimi hatırlıyorum lisede allahın unuttuğu yerlerde buluşmak için çaba gösterirdik.
Hala öyle ulu orta bi manit öpmedik.
Yeni nesil gümbür gümbür.
