filmin sonunda akan oyuncular kısmında taksicinin önünde i. şeklinde ibare vardır. i. taksici diye yazar. ankara semalarından bir vatandaşı hatırlatır hep bana.
bu filmin konu aldığı adam bizim müşterimiz. yaşananların tamamı gerçekmiş. senaryo gereği diyaloglar falan komikleştirilmiştir ama filmin konusu tüm detaylarıyla gerçek.
defalarca izlendikten sonra, bir süredir izlemeyip tekrar izleyince, yine aynı keyfi verebilen filmlerden biridir. rasim öztekin'in oyunculuğu, sanki içimizden bir abimizi izliyoruz gibi gelmişti. hala da öyle gerçi.
"sevgili ve pek muhterem rıfat bey abicim. asuman'a olan meyilimi biliyorsunuz. asuma'nın başka birisiyle evlenmesini hiç de munasip bulmuyorum. hem mahallemiz bakımından hem genel bakımdan..."
bana çok kaba gelen özür kelimesi. özür dilerim, kusura bakmayın gibi kelimeler varken bunu kullanmak bana geçiştirme gibi geliyor. bunu diyeceğine birşey deme geç kâfi.
