paraşütünün açılmadığını fark ettiğim anda uçaktan kendimi boşluğa bırakıverdim, ona yaklaşabilmek için başa aşağı dalışa geçtim. aynı seviyeye geldiğimiz anda bağırarak sarıl bana dedim biraz zorlansak da sıkıca belime sarıldı ve paraşütümü açtım sonunda sağsalim yere varmamızla dudaklarıma yapışması bir oldu. pardon o başka hikayeydi biraz fazla uzattım paraşütü açılmayanlara tavsiyem bana sarılmaladır. **
yanlışlar içeren durumdur ki o dakikadan sonra adamın ihtiyacı olan tavsiye değil rahmet olacaktır. "paraşütü açılmayan adrenalin tutkununa rahmetler" olması daha uygundur.
düşmek üzere iken havada başka arkadaşın olup olmadığına bak. eğer varsa s*ktir et yaklaş ve yapış paraşütüne arkadaşın ne hali varsa görsün. tabi becerebilirsen. en nihayetinde hiçbir olay hiçbir arkadaş senin sağığından ve canından önemli değil.
