zenginlerin fakirleri avutmak için uydurduğu safsata. bal gibi de olur, hem de muhteşem olur.
yok illa bunu savunan zengin bir arkadaşımız varsa tüm parasını göndermesi için ibanımı verebilirim. bakalım parasız kalınca çok mu saadetli olacak ya da saadeti parasına mı bağlıymış yoksa değil miymiş bir görelim.
Kokona kılıklı bir ablanın, rüküş çantasından tomarla çıkarttığı banknotlar üstünde çil çil kızıl iki yüzlük yunus emre simasını görüdüğümde "ne iş yapıyorsun hanım abla?" diye sormak geldiği zaman içimden, bu laf daha boş geliyor bey abi. Hele bir de bi' şey almak için kılı kırk yararken; etiketine bile bakmadan arapça konuşan muhtemel suriyeli'leri gördüğümde... Haklısınız, parayla saadet olmaz; ama parasız da pek olmuyor. Bu saadet zillisi neyse artık, bizimle dalgasını geçiyor. Oysa Ajda Ablamız bile, filmin sonunda doğruyu diyerek sadri abimiz'i kurtarıyordu. Delikanlı kadındı yani. Bize ofsayt osman olmak yaraşıyor. Filmin sonunu bekliyoruz artık. Ajda abla doğruyu desin, hakim "gol!" diye bağırsın, filiz boynumuza atılsın... Saadet kaltağı da hasedinden çatır çatır çatlasın! Umut fakirin ekmeği ne de olsa. Olmayayacak iş değil. Ah be dinine yandığımın kavanoz diplisi: Bi' düşeş bi' mars be! Çok şey mi istiyoruz senden?
bir miktar para mutluluk seviyenizi kesinlikle arttirir ama bir yerden sonra bu soyledigim seyler milyar dolarlariniz da olsa satin alinamaz. sagligi bir olcuye kadar satin alabilirsiniz mesela bu baya farkettirir ama yine de arkadaslik sevgi mutluluk ki bence huzurun en buyuk temel 3 bileseni falan, parayla bunlari satin alamazsiniz, olsa olsa illuzyonunu yaratabilirsiniz. birazcik kafaniz da calisiyorsa bu ilizyon sizi tatmin etmeye yetmez.
insanın parası varsa çalışmak zorunda kalmaz. böylece zamanı satın alır. bu kalan zamanda da kendini mutlu edebilecek şeyleri yapar. yani para mutluluğu satın alır.
albert camus
para hakkında söylenen kötü sözlerin bu kadar çok olmasinin en önemli nedeni vecize yazarlarının ekseriyetle fakir olmasıdır.
para nefis bir şeydir. hayatta yerine başka birşey ikame edemeyeceğin nadir şeylerdendir. ya vardır, ya yoktur. hemen hemen herşeyi satın alır. satın alamayacağı şey yoktur zira satın alamayacağı bir şeyin muadilini mutlaka satın alır.
para hayatın merkezidir. ona düşman olmayın dostlar.
fakirlerin halinden şikayet etmemesi için uydurulmuş ucube bir fikirdir.
zengin bir insan sosyal anlamda yalnız olamaz, sağlıklı beslenir, vakti bol olduğu için spor yapar ve ömrü uzar.
bunun sonucunda mutlu olur. bu kadar.
birde bunu diyenler günde 10-12 saat çalışan düşük maaşlı insanların yüzüne nasıl bakıyor anlayamıyorum doğrusu.
parayla ev olur, araba olur, arsa olur, yüklü banka hesapları olur, vs vs..
içini dolduracak yuva olmaz, neşeli yolculuklar yapacağın eş dost olmaz, güzel günlerde keyifle yiyeceğin insanlar olmaz..
para tek başına yeterli değil..sevdiğin sevildiğin insanlar olmadan, saadet olmaz..
evvel tarihler için söylenmiş günümüze taşınmıştır. parayla elbette ki bir şeyler olur, ama bu tam anlamıyla saadet midir bilinmez. daha doğrusu paranın da bir şey yapamadığı yerler, anlar için kullanılmıştır. fakat gelin görün ki şimdi paranın yapamayacağı hiçbir şey yok durumuna gelindiği için öyle bir olur ki deniyor. ben yine de paranın satın alamayacağı şeylerin değerinin gün yüzüne çıkacağı kanaatindeyim. diyebilirsiniz umut fakirin ekmeği ya, bununla da bağlantısı vardır diye. kim bilir belki de. gülümsemek de parayla değil ya.
parayı kullanıs amacına göre değişir. eğer sen eline geçen parayı yiyip içip, lükse ve aşırı tüketime verirsen yani sadece kişisel zevklerini tatmin etmek üzere kullanırsan sike sike birgün o boşluk duygusuna düşer aptal gibi hissetmeye mecbur kalırsın. önemli olan neye ihtiyacın olduğunu iyi belirleyip bencilleşip orospulaşmadan insan gibi yaşamına devam edebilmektir.
Şu önermeden de nefret ettim her zaman, her şeyden önce sağlık... Ulan sağlık beleş mi sanki. sosyal güvencem yok diye kış boyunca nerdeyse ölüyordum hastaneye gidemedim amına koyim. saçma sapan argümanlar sunmayın gözünüzü seveyim.
