parayla insanları satın almak istemeyen samimi insandır.
yüzyılın samimiyetsizliği insanların parası kadar değer görmesi ve parası kadar adam sayılması.
önce parası olması gereken insandır, hemen akabinde paraya önem vermemeyi gerekli durumlarda kendini beğendirme aracı olarak cümle içinde kullanması kuvvetle muhtemeldir.
insan, insani vasıflarından kopmaya başladıkça hayvanlaşır, hayvanlaştıkça da dünyaya duyduğu sevgi artar, buna paralel olarak hayatta kalma içgüdüsü bedenin kontrolünü ele geçirir; ahlaki değerler azalarak biter, kaygı ve haz arasında bir yaşam başlar. güç gözleri kamaştırır. parayı kaybetme kaygısı, parayı kazanma hazzı... bütün yaşam: para, para, para...
paraya önem vermeyen insan sanıldığı gibi paradan nefret etmez, parayı sever, para için çabalar. fakat yukarıdaki tipten farklı olarak değer sahibidir. parayı kaybetmekten korkmaz, kaygılanmaz, paylaşır, harcar. en önemlisi, satın alınamaz.
Ben ben ben !!! Ehe ehe ehe. Elimde bulunan para hiçbir şeye yaramadığı için değer veremiyorum. Şu an eşime dostuma aileme harcamak daha mantıklı geliyor. Zira günümüzde 7 haneli rakamlar bile anlamsız miktar .
