arkadaşlarla biftek yemek değil, dışarı çıkacak parayı bile bulamamaktır ve bir haftadır çalmayan telefonum ve cebimde kalan son on lira ile aralarında bulunduğum gruptur diğer yarışmacı arkadaşlara başarılar dilerim.
asosyal olmaya sebep değildir. diğer asosyal insanlarla arkadaşlık edebilirsiniz.
edit: afedersiniz diğer parasız insanlarla arkadaşlık edebilirsiniz dicektim.
+ knka yarın bi baraj yapıyoruz kebap yapacaz takılırız öyle güzel olacak sen de gelsene lan.
- yok knka ya yarına bisürü işim var siz gidin ( parası yok, yarın gün boyu evde oturup pc oyunu oynayacak )
son günlerde taksimde oturduğum bir kaç mekanda bunu gözlemledim. Mekanların fiyatları nerde olursa olsun fahiş ve buna rağmen kalabalık tabi bu kalabalık arap ağırlıklı olmak üzere turist ve bu insanların masalarında bir kuş sütü eksik oluyor genelde. Bir Türk genci olarak kötü bir lattenin 35₺ olduğu bir mekandan kalkarken buldum kendimi bugün çünkü yine aynı mekanda benim aç karnıma içebileceğim en ucuz şey 35 liralık kahveyken yan masalarda arap kardeşlerimiz (!) aşiret doyuracak siparişler veriyor (bu tabiki onların suçu değil). Türk gençlerini ise bu masalarda görebilmek pekala kolay bir şey değil.
Sözün özü hal böyleyken kalkıp bir mekanda oturmak yürek ister evde beleşe Veyahutta düşük meblağlara aynı hizmeti kendine sağlayabileceğini bilir ve amaan çayımı da evde içeyim ne var diyerek pc başında oturmaya devam eder. Bunun da günün sonunda insanı asosyalleşmeye doğru götürecek olması ne yazık ki su götürmez bir gerçektir.
Parasizliktan ziyade yaşam mücadelesi ve gelecek kaygisi diyelim ayrica her insan dünyada standart refah seviyesine sahip olmalıdır bu insan haklarının en önemli parçasıdır bence ama nerede insanimiz araba almayi seyehat etmeyi birak eğitim için bile para ayiramiyor.
