Tumblr'da takip ettiğim bir ekşi sözlük yazarından alıntı, bence bu adam müthiş haklı:
"Derler ya arkadaşlık para ile alınmaz falan. Yalan o!
Üniversite okurken param yoktu. Okuldan gelen ufak bir burs vardı. Zaten aldığım kredi kartlarının da hemen limitleri dolup, asgarisini zorla öder hale gelirdim.
Param yoktu yani. Tabi üniversitede onlarca arkadaş edindim hemen, tanıştım yani. Çene de vardı zaten, zor olmadı merhaba deyip tanışmak. Ama iş tanıştığın bu kişilerle arkadaşlığın sürdürülmesine geldiğinde para devreye giriyor.
Bir yerde buluşulması gerekiyordu. Diğerleri taksiyle gitmek isterlerdi. Para olmayınca taksiye binemezdim. Durumunu bilen birisi seni yancı olarak kabul eder onu sorunu bir şekilde çözerdi. Ama bazen dangalağın biri, bazen de durumu bilmeyen biri çıkıp ne diye el alemden otlanıyorsun diyebiliyordu. insanda da moral kalmıyordu bu durumda.
Bazen beni bir yerlere davet ediyorlardı. Bir şekilde gidiyordum. Otobüsle veya yürüyerek gidiyordum yani, genelde gecikerek ya da çok erkenden yola çıkarak. Ama bu sefer de gidilen yerde fiyatları görünce cebimdeki bir kaç lirayla hesabı ödeyemediğimi fark ettiğimde, en ucuz ne varsa onu söylerimdi. Tabi milletin gözüne batardı. Bazen anlayan bilenler kendileri ısmarlar, göze batmasın diye sonra ödeşelim derdi.
Hadi onları geçtim, insanlar herhangi bir anda bir şeyler yapabiliyordu çünkü paraları vardı. Bende ayda bir defa şunu, bir defa bunu yaparım diye planlıyordum. Bu sefer başkaları ile bir şey yapamazdım. Onlara uymazdı yapabildiklerim. Zaten pek de fazla değildi etkinliklerim.
Biriyle tanışmak dert değil, dert olan onlarla arkadaş kalabilmek. Birlikte bir şeyler yapmadıkça, seni arkadaş olarak göremiyorlar. Aranızda paylaşım yoksa, görmedikçe aynı ortamlarda birbirinizi, unutuluyorsun. Birlikte bir şeyler yapmak için de para gerekiyor.
Hani derler ya para mutluluk getirmez. Paranın kendisi getirmiyor ama parayla yapabileceklerin getiriyor.
parasız kaldığım zamanları şöyle bir hatırlıyorumda. beynimde dolaşan tek bir cümle oluyor. aslında paran kadar varsın. yani özün var ancak başkaların gözündeki nakit değerinden bahsediyorum. parasızken, paranın insana verdiği müthiş özgüveni yaşayamıyorsun.her şey içinde kalıyor. heleki en zoruda nedir biliyormusun ? sigara tiryakisiysen ve sigara alacak paran yoksa çok zor durumdasındır. öğrencilik yıllarımda açlığa dayanırdım kimseye ya şu tosttan bi parça versene dememişimdir ama şu sigaradan bir furt versene demişimdir.
su akarken testiyi doldurmak lazım aslında çoğu zaman para varken çar çur edip, sonrasında kıç üstüne oturduğumuz durumlardır genelde parasızlık hallerimiz. ha diyeceksin dostum bizim çeşmeler hiç akmadı ki dolduralım. sıkıntı yok o çeşmeler bizdede hiç akmadı. 'yok' dediğin sıfatın vucut bulmuş haliyiz hepimiz.yoktan yoklu, çoktan boklu bir hayat işte neylersin.
para kazanılana kadar içinde bulunulan durumdur. uzun dönemde kimse parasız değildir ekonomi tam istihdamdadır para arzı ve maliye politikası reel geliri etkilemez para yansızdır sadece mal ve hizmet satın almak için talep edilir. amin.
berbat bir şey, hele ki evli ve çoluk çocuk sahibiyseniz yaşanacak en boktan şey.
bugün karne günü, karnesini alan her çocuk babasından iyi kötü bir hediye bekler. babadır çünkü o, evladının başarısını ödüllenedirendir. çoğu arkadaşının babası bu şekildedir onun ki de öyle olmalıdır. karneyi alır ve akşam babasının eve gelmesini bekler. baba eve girdiğinde gözleri babanın ellerindedir. boş elle gelen baba içini burar çocuğun, küçük kalbi kırılır. muhtemelen gece bol bol düşünür babasının umursamazlığını.
