para sıkıntısı çekilen zamanda o 5 lira bile insanı mutlu etmeye yarar. şuanda ben bunu yaşadım, 5liraya bu kadar mutlu olabilceğimi hiç düşünmezdim vay be.
paralıyken cebe giren 20 liradan daha büyük bir manevi değere sahiptir.
çok manevi ve duygusal bir andır o an. parayı harcamaya kıyamazsın.
ben genelde o şekilde sahip olduğum paraları saklar biriktiririm.sonra tedavülden kalkar.
of gözlerim doldu,
daha fazla yazamayacağım.
5 dakkalık bayram yaptıran 5 liradır.düşün sigara bitmiş, evde kimse yok, kafa bir duman, cebi karıştırıyorsun aha 5 lira hemen sigara almaya; sigara varsa bira almaya; bira varsa kuruyemiş; kuruyemiş de varsa allah deriz be o zaman 1 kilo muz alalım...
sigara almaya paranız yoktur. çantaların içleri yastıkların altı her yerler didik didik aranır taranır. para çıkmaz çıkışmaz. o anda dur bir diğer çantama bakayım dersiniz. bide bakarsınız ki 5 lira değil 50 lira çıkmıştır.
o anda evde oturuyodum
bana bi hal geldi
sevinçten havada durdum
şahitlerim var *
unutkan olmanın iyi yanıdır. cepte, kitap arasında, cüzdanın olmadık bir yerine sıkıştırılan kapitalist sistemin dayatması o an öyle güzel iş görür ki o parayı orda unutan beyninize hayran kalırsınız.
küçük şeylerden çıkarılan manidar bir mutluluk hesabı salak bir tebessüm yaratır. belki 5 tl ilk görünüşte azdır ama etik olarak değeri paha biçilemezdir o an.çünkü hiç yokken bir an 5 tl sahibi olmuşsunuzdur. hemen aklınıza para, enflasyon, işsizlik, türk ekonomisi falan gelir ve geldiği gibi de gider aklınızdan.
(bkz: polyana)
bir de bunun 20 lira olan versiyonu vardır ki sorma... koşarak -ayakların kıçına vura vura- sevinirsin. o an kendini bill gates den daha zengin hissetmezsen adam değilim.
