bize yutturulmaya çalışılan büyük bir yalandır. eğitim her zaman paralıdır ve sonuna kadar paralı kalacaktır.
2 hafta önce değiştirdiğim okula alışmakta güçlük çekiyorum. eski okuluma ulaşım için aylık 180 tl servis parası veriyordum. e kardeşim neden evine yakın okula gitmiyorsun? çünkü eğitim kalitesi bir değil. eğitim kalitesini tüm düz liseleri anadolu lisesi yaparak eşitlemeye çalışan bakanlarımız olduğu için bir olmayacakta. ite kaka 3 yıl sonra gelebildim evime yakın bir okula. fakat hayatım zehir oldu. 3 yıldır birbirine kaynaşmış adamların arasında yer edinmek zor. 180 tlden kaytardım diye sevinirken, yok matematik test kitabı, dolap parası, projeksiyon aletinin parası, aidat derken bir haftada yaklaşık 150 tl harcadım okula. peki nerede parasız eğitim? ya da ben yağmurdan kaçarken doluya tutuldum. devlet kitapları beleşe verince eğitimi parasız kıldığını sanıyor veya okullara cetvel takımı dağıtınca. böyle olmuyor işte, ancak 50 tllik bir yardımları dokunuyor bize. hem maddi hem manevi olarak bir getirisi olmuyor.
bir kere cümle baştan çelişiyor. parasız ''eğitim'' ya kaybol git be arkadaşım. eğitim dediğin sabahları 400 tane adamı okulun önüne dizip saol diye bağırtmaksa en büyük eğitimi çobanlar veriyor. insan eğitimi koyunlara uygulanan eğitim sistemiyle aynı olmamalı, koyunlar akılsızdır fakat insanın en büyük değeri aklıdır. sonra ne oluyor, adam bunalıyor okulu bırakıyor. sokakta apaçilik yapıp tiner çekiyor. orada burada milletin parasını gasp ediyor. e kardeşim sen o adamı 5 yıl önce koyun yerine koymasaydın paşa paşa okurdu. okulda saça başa karışılıyor. klasik bir laf vardır; askerlik mi yapıyoruz ulan! tamam ben askerlik yapmaya razıyım, o zaman hepimiz saçımızı 3 numaraya vurduralım arkadaş. öğrenciye benzemek, yolda görüldüğümüzde öğrenci olduğumuz anlaşılsın diye aynı tip giyiniyoruz. peki okulda kasmanın anlamı nedir? okulda olan 17 yaşında bir adamın öğretmen olacak hali yok ya, herhalde öğrenci olacak. neden ben asker gibi geziyorum okulun içerisinde, dışarda düzgünce giyinirim tamam. öğretmenlere saygı duyulmamız isteniyor. peki bu saygı mı yoksa korku mu? yolda gördüğünde kimse önünü iliklemez, selam vermez hatta döver bile. fakat okulda küfür edemiyor, görünce ceketini ilikliyor insanlar. yani bize verilen eğitim değil sadece korkuyla karışık bir saygınlık. kendisiyle çelişen bir cümleyi neden eleştirdiğimi anlamıyorum. parasız eğitimin gelmesi için öncelikle okullarda eğitim verilmesi lazım.
parasız veya paralı, asıl büyük yalanı kaçırmayalım lütfen.
eğitim yalanı o kadar büyük bir yalan ki para felan düşünecek hal bırakmıyor insanda.
canımı istesinler vereyim ama oğlumu bu iğrenç sistemin kurbanlık koyunu haline getirmesinler.
eğitime özen göstermeyen bir ülkede olup,
bu yönde yatırım yapılmadığı müddetçe
okulların her türlü ihtiyacı rahatça karşılandığı bir bütçe ayrılmadğı müddetçe,
eksik kısımları biz velilerin görüp can-ı gönülden bertaraf etmediğimiz müddetçe,
öğretmenler hakettiği parayı almadığı müddetçe eğitimin sadece para kısmı değil her yanı yalan olmaya devam edecektir.
10 yıl önce büyük duygu patlamasıyla yazmış olduğum epik yazı. 17 yaşıma rağmen beklediğimden az salaklık içeriyor, son kısım baya berbat. tek tip kıyafet uygulaması türkiye gibi gelir dağılımı aşırı bozuk ülkelerde kesinlikle olmalı *
