maddi durumu el vermediği için gidipte sevdiği ile bir türlü konuşamamış, türk kızlarının monetarist (paracı) olduğunu ispatlayan, sosyal sıkıntıyı gözler önüne seren gençtir.
cep birliğiyle sevdiğine açılmalık bir para miktarı toplanılası gençtir. lise 2de cep telefonum yok diye sevdiğim kız benimle çıkmadı. bir yıl öğlen yemek yemedim para toplayıp lise3te cep telefonu aldım ama kızı da başkası almıştı. *
sevdiğin hatun kırmızı ferrariyle gezmek istedi de bende o para yok diye düşünüyorsan onu bilemem ama günümüzde paranın kudretine inananlar sadece kızlar diye düşünüyorsan zaten sıfırsındır. çirkin kızlar nasıl dikkatleri başka yöne çekmek için takı takıyorlarsa sende de para yok yada az varsa ikna yeteneğini kullanıp kebepçıya götüreceğin hatunu pideciyede götürebilirsin. hatta gene ikna kabiliyetini kullanıp hayatın müşterek edebiyatını yaparak pideci yerine gittiğin kebapçıda alman hesabı yapıp oradan elini kolunu sallayarak rahatça çıkabilirsin. nasıl olsa yöntemi öğrenip sıkıntılarından kurtuldun istersen daha da abartıp kahkahalar at, yanındaki çakma lady sorarsa sanki biri kulağıma komik birşeyler fısıldadı dersin. benimde koltuklarım kabarır. yeşilçamı severim ama kendini bu kadar kasma...
herkese renkli ünler
acıdır. günümüzde ne yazık ki hala rastlanabilir. birebir yaşanması insanı daha olgun daha ketum hale getirir. kimilerine göre bu bir bahanedir. "erkek kızı yeterince sevmez ve kaçmak için yer arar" gibi algılansa da aslında hiç alakası yoktur. çocuk fakirdir işte ötesi yok, hele ki bir de kız ondan daha zenginse hadi buyrun burdan yakın. olması imkansızdır, unutulmaz, hep akıllarda bir köşede kalmaya mahkumdur. yaşanmamış bir aşk olmaktan öteye gidemez.
