komunistlerden pek hazzetmememe rağmen objektif olarak baktığımda tersini de gözlemlediğim vakadır. parası varken kapitalist olup, elinde kuruş kalmayınca komunist kesilenler de vardır. dünya oynak olunca insanlar da oynak oluyor demek ki.
80'li gençliğin yaptığı olaydır. Zamanında komunistlik diye kendini yırtanlar sonrdan harley davidsonun türkiye distirubutor lüğünü alan daha sonra eski arkadaşlarına sen hala o kafadamısın diyen kişilerin yaptığı hareket.
çok şaşıralacak, "olur mu böyle kepazelik?" denecek bir durum değil olması gerekendir.
soyut görüşlerin somut temelleri vardır.
komunist ideoloji veya diğer sosyalist görüşlerin hepsi işçi sınıfı yani genel olarak fakir, yoksul kesimler için kurgulanmış, bu kesimin dertlerine, sorunlarına çare olması beklenen fikirlerdir.
bu açıdan fakir birinin bu ideolojilerden birini seçmesi kadar normal bir şey yoktur asıl abuk olan bu kişinin zamanla zenginleşmesine rağmen hala aynı şeyleri savunması, durumu ile alakası olmayan görüşleri dillendirmesidir. (tam tersi de gerçekleşebilir.)
çünkü zengin biri için bu ideolojilerin verecegi hiçbir şey yoktur. ideolojiler iman ettiğimiz dinler değildir. zamanla kendi içinde değiştirilebilir veya tamamen başka birine atlanabilir.
bu durumu kötü göstermenin hele ki materyalist bir görüş için idealist eleştiriler savurmanın hiçbir anlamı yoktur.
2-3 arabası olan bir aile için 'toplu taşımayı geliştirecegiz' vaadinin ne gibi bir değeri olabilir?
veya tam tersi
alış-veriş yaptığı tek yer bim olan biri için global ölçekte serbest ticaretin ne anlamı vardır?
başlıkta yazan şey olmaz ise: iş yerinde kar maksimizasyonu için çabalayıp, sigortasız işçi çalıştıran, sendikalar ile pazarlıga oturup, üç kuruş daha fazla kar için sekiz takla atan ama işten çıkıp arkadaşları ile buluşunca 'sosyalizm bir melekti yavrum' geyiğine devam edenlerin türemesini sağlar.
hatta bunların içinden işçileri motive etmek için 'devrim olunca zaten her şey sizin, sıkın dişinizi' diyenler bile çıkar. asıl haysiyetsizlik budur. (ne yazık ki bunlar bize pek yabancı olaylar da değil.)
zamanla insanların görüşlerinin değişmesi onursuzlukla, döneklikle, şeref ile alakalı konular değildir. hem maddi durumu değişen hem dünyayı algılama şekli farklılaşan kişinin bunu fikirlerine yansıtmamasını istemek saçma olur.
ayrıca bu durum yeni yetme dönemlerinde bir görüşe bağlanıp hayatı boyunca odun gibi ne kısalıp ne uzayan bir insanın durumundan daha saygı duyulasıdır.
insanları insanlıkları veya insansal özellikleriyle nitelemek, eleştirmek yerine ideolojileriyle eleştiren zihniyetin rahatsız olduğu durumdur. Halbuki insandır, çiğ süt emmiştir, olabilir. parayı görünce kendini bozmayan adamla aynı kategoridedir.
ideolojiler yapaydır, dünyevidir. illaki gereklidir, modern yaşamın vazgeçilmezi, insanların kendini tanımlama biçimidir. Ama her şeyin değiştiği gibi bu da değişir. iki gün sonra ne komünizm ne de kapitalizm kaldığında bu sefer ne denilecektir, merak edilmektedir.
şimdi bol keseden atıp tutanların parayı gördüklerinde dinlerini, dostlarını, isimlerini hatta yüzlerini bile değiştirecekleri unutulmamalıdır. sonuçta o da sorun değildir. dediğim gibi çiğ süt emmiştir. her şeyden kıl kapmamalı, önce kendini eleştirmelidir.
bir çalışanın parası olduğunda bu parayı hakkıyla kazandığını düşünür. Aklı ve zekası sayesinde zengin olduğu hissine kapılır. Tam tersine ekonomik sancılar içerisinde ise o zaman da hayatın kendisine küsmüş olduğunu, kurulu olan sistemin kendisini öğütmek için var olduğunu savunur. Doğaldır.
düzenin getirisidir. kişi, isterse bin tane komunism odaklı fikre sahip olsun, bütün dünya şartları kapitalism çatısı altında olduğu için elbet bir gün iflas edecektir. bu sebepledir ki parası az olan insanların bazıları komunist takılmaktadır. bir nevi isyandır. para kazanmak ise isyanın sona ermesidir. ancak yanlış anlaşılmasın, söylemekte yarar var, bu bir genelleme değildir. tabiki de parayı sallamayan kominist düşünceli insanlar da günümüzde mevcuttur.
sosyalizm bir ideolodir:bir nevi ütopya fakirken sosyalizm'i savunmak ne kadar onursuzca ise zenginken kapitalizm'i savunmak o kadar onursuzluktur.
çünkü kişi eğer sosyal konumuna göre ideoloji benimsiyorsa o kişi zaten hiç bir ideolojiyi benimsemiş sayılmaz.sosyalizm'i savunmak için fakir olmaya gerek yok biraz okumak yeterlidir kanımca.
komünist düşüncenin güzelliğini ortaya çıkaran tiplerdir. parayı bulmak ile komünizmin ringin ters köşelerinde olduğunun en güzel örneğidir parayı bulunca artık komünizme istifasını sunan insanlar. komünizmin yoksulların tek ve gerçek umut kaynağı olabileceğini göstermektedir bu tipler ki komünizm de bu iddiadadır. ayrıca dünya nüfusunun ekseriyetini yoksulların oluşturduğu ve komünizm gelmeksizin bu durumun değişmeyeceği, yani herkesin birden parayı bulmayacağı düşünülürse komünizm inancından zerre eksiltmeyecek durumdur.en önemli kısım ise parayı bulanlar her türlü ideolojiyi, mistik öğretileri, dini kendi konumları için sonunda dek kullanabiliyorken, komünizmi kullanamaktadır. komünist ideoloji buna alan vermemektedir. ne mutlu.
parasızken komünist paralanınca kapitalistler aynı zamanda da yeminli komünizm düşmanlarının da komünizme saldırı aracı olarak kullandığı tiplerdir. bireylerin ideolojilerini terk etmelerinin o ideolojiyi geçersiz kıldığını sanmaktadır bu bünyeler.yaman tutarsızlıkları aynı durumu mesela dindarken ateist olanlara bakıp aynı şeyi din için dememelerinde yatmaktadır.
belirtilmesi gereken önemli bir noktada şudur ki komünist olup da bu uğurda canlarını, mallarını vermiş tonla insan da vardır. dünya üzerinde hapislerde ki devrimci tutukuluların sayısı bu konuda ki en güzel veriyi sunmaktadır.
