Vasat bir hayatin varsa para az cok bir kapi acar. vasatin altindaki hayatlar icin para bircok kapiyi acar. Vasat ustu hayatlar yani zenginlerde ise para hicbir kapiyi acmaz.
Aydın olmak. Dünyanın bütün entelektüel bilgilerini alabilirsin ama Aydın olmak kalp ve zihnin aynı yörüngede çalışmasıyla olur. Bu yüzden çok zengin toplumlarda bile binlerce entelektüel varken Aydın sayısı bir elin parmaklarını geçmez.
hayattaki tüm amacın, tüm gayenin para olmasının bir boka yaramayacağı anlaşıldığında ''iş işten geçmediyse'' ne mutlu.
ve her bir kuruşu ''nasıl kazandın'' hesabı var ki, ukba'da üzerler adamı, derin bahis..
Duyguları coşturma yani Aristoteles'in retorik üçgenindeki pathos kısmı. Buraya dostluklar, arkadaşlıklar, aşk, duygusal bağ gibi şeyler girmektedir. Para ile duygusal bağ kurulamaz. Oysa insanları ikna etmek ve onları kendine bağımlı kılmak için pathos lazım. Para bir yere kadar sizi götürür. Parayla gerçek dostluklar ya da aşk satın alınamaz. Oysa duygulara hitap edebilen, duyguları coşturabilen insan paranın kapısını dahi açabilir efendim. Duygu deyip geçmeyin. Çoğu zaman mantığın bile önüne geçer. insanları etkilemede onların duygularını iyi anlayıp kontrol etmek çok önemlidir, evet.
