açık unutulan parantezin gözyaşlarıdır ard arda dizilmiş üç nokta.
her biri bir öncekine tokattır kapanması gereken yerden sonra gelen kelimelerin.
ve sen, italik ve altı çizili bir tümcesin kapatmayı unutuğum parantezler içinde.
bazen hayatın içinde de, mecazi olarak başa gelen hadisedir,
noktası konulmayan cümleler, ayrı yazılmayan kelimeler, özel isimler, soru işaretleri ve bunların arasında, en kolay unutulacak olanı, başı var sonu yok olan parantezler...
insan konu içinde konu anlatırken, bir olmuşluğun, yaşanmışlığın alt metnini sunarken, asıl konuyu unutur çoğu zaman, tıpkı maziye dalıp, geri dönememek gibi...
( yazar burda, aslında çok şey söylemek istiyor ama...
