açık unutulan parantezin gözyaşlarıdır ard arda dizilmiş üç nokta.
her biri bir öncekine tokattır kapanması gereken yerden sonra gelen kelimelerin.
ve sen, italik ve altı çizili bir tümcesin kapatmayı unutuğum parantezler içinde.
bazen hayatın içinde de, mecazi olarak başa gelen hadisedir,
noktası konulmayan cümleler, ayrı yazılmayan kelimeler, özel isimler, soru işaretleri ve bunların arasında, en kolay unutulacak olanı, başı var sonu yok olan parantezler...
insan konu içinde konu anlatırken, bir olmuşluğun, yaşanmışlığın alt metnini sunarken, asıl konuyu unutur çoğu zaman, tıpkı maziye dalıp, geri dönememek gibi...
( yazar burda, aslında çok şey söylemek istiyor ama...
paranteze konu olan kelimelerin ve cümlelerin başına shift sekiz tuşlandıktan sonra klavye akışı o kadar seridir ki bir an shift dokuz unutulu verir ki okur bun fark eder.
aynı durum matematikte söz konusu ise o bir faciaya meziyet verir. işlem sonucu kendini şaşırır. öncelik sırası bir anda kaosa sebebiyet verir, dikkat edilmesi gerekir.
