Ara sıra kardeşimin telefon kabına gizlice para koyuyorum. Belirli bir zaman geçtikten sonra telefon kabıyla oynayan kardeşim koyduğum parayı görüyor ve oldukça seviniyor. Sonrasında yanıma geliyor ve aramızda şöyle bir diyalog geçiyor;
Küçük Kardeş: Telefonumun arkasına sen mi koydun parayı?
Ben: yoğ.
Küçük Kardeş: doğruyu söyle bak.
Ben: yok diyorum. Sen Koymuşsundur.
Küçük Kardeş: benim öyle huylarım yoktur.
Ben: benim de yoktur. Ablama git sor. O koymuştur.
Küçük Kardeş: (ablamın yanına gidiyor) abla telefonumun arkasına sen mi koydun parayı?
Abla: ha evet. Yeni mi buldun?
Küçük Kardeş: oooo reyis. (ablama sarılıyor) bu davranışın birilerine örnek olsun.
20 sene kadar önce arap şükrü de ağzımla değil götümle içmiştim ve evin yolunu zor bulmuş, anahtar deliğini tutturmam bir hayli vaktimi almıştı.
Sürünerek odama ulaştım, odamın kapısını kilitleyip yastığa başımı koyduğum anda hayatımda hiç yemediğim bir tokat yedim.
O kafayla apar topar yataktan fırladım ve odanın ışığını açtığımda doğal olarak yanlız olduğumu idrak ettim.
Koşarak tuvalete gittim ve aynaya baktığımda abartısız sol yanağımda 5 parmak izi vardı ve cayır cayır yanıyordu.
Sabaha kadar o korkuyla bir paket sigara içtim, gözüme uyku girmedi.
O gün bu gündür ne zaman abartarak içsem yatağa tedirgin girerim.
Üniversite yıllarında kıç kadar odada 6 kişi uyuyoruz. daha doğrusu herkes uyuyor ben uyumaya çalışıyorum. Her geçen dakika Odada oksijen oranı düşüyor kışın ortasında cam falan da açamıyoruz. 2 saat yatakta boğularak debelendikten sonra dalmışım. Aradan birkaç dakika geçti geçmedi sol kulağımın dibinde pist diye bir ses duydum ardından sol yanağımda tokat gibi bir kuvvet hissederek kafamın kendiliğinden sağa dönüşüne şahit oldum. Uyku Sersemliğiyle arkadaşları sandım şakanın sırası mı amk falan diye gözüm kapalı homurdanıyorum. Meraklandım gözümü açtım etrafımda kimse yok herkes yatağında götünden soluyor.
Rüya olmadığına eminim. Muhtemelen ben dışardayken ipnenin biri benim yatakta döke saça kraker püskevit neyin yedi ondan oldu. Ben kimsenin yatağına gıyabında oturmazdım bile ama Bazı ipneler bunu hobi edinmiş.
çok uğraştım olmadı. aşırı mantıklı ve saçma sapan şeylere inanmayan biri olunca illa olağandışı gibi olan şeyin üzerine gidip mantıklı sonucu buluyorum. hayal gücüm sıfır.
21 22 yaşlarındaydım. istanbulun az dışında köylük bir evde kalıyordum. yattığım odanın penceresi hafif çaprazda kalan mezarlığa bakıyordu. gece nedensiz bir şekilde uyandım ki ben uyuduğum zaman ölürüm, ev yıkılsa anca uyanırım. gözümü açtım ve tülden içeri flu bir beyaz ışık girdiğini gördüm. sokak lambasıdır diye düşünsem de, sonradan orda sokak lambası olmadığını hatırladım. hafif tülü aralayıp baktığımda, mezarlığın ağzına kadar beyaz kedilerle dolu olduğunu gördüm. gözümü ovuşturup bir daha baktım hala ordalardı. panikle enzubillahimineşseytanirraciiim dememle, hafif bir rüzgar uğultusu tüm kedileri toz gibi uçurdu.
