insanların paraları olmayabilir, nezaketen sorulabilir, ödenebilir.
zaten bir insanla bu samimiyeti kurduysan, paraya önem verilmez. sen harcadın, ben harcadım falan.
şahsen üstte ki arkadaş gibi bir kız arkadaşım olsa ve bana böyle bir cümle kursa, bir yerde buluşacağımız zaman arabama bindirmem. toplu taşıma ile git, ben yetişirim sana derim. evine falan bırakmak hak getire. yürüsün.
4-5 senelik bir ilişkiyse sorun olmaz. param yoksa yok derim. sonra da evlenirdik zaten.
ama daha yeniyken söylenirse insanın zoruna gider. laf mı soktu acaba diye düşündürür.
laf sokanı da vardır samimi olanı da vardır. hepsinden mevcut ülkemizde.
günümüzde her iki bireyin de ekonomik özgürlüğü olduğunu düşünürsek gayet normal bir durumdur. erkek bir kişi nasıl yemek ısmarlıyorsa tam tersi durumda olabilir.
Bunu bana kuzenim yapmıştı böyle küçülüp masanın altına Giresim geldi valla. Nedense biri bu tarz konuşma yapınca ayaklardan tepeye kadar bir uyuşukluk hâsıl oluyor bende.
