Bu gün esenlik avm de biraz ısınmak için girerken kendimizi çilekli oda ve %50 daha büyük al beni alırken bulduk arkadaşım içten bir tavırla hayır bunu ben ödeyeceğim diyerek cebinde yolluk sakladığı 5 lirayı aramaya koyuldu bu arada ben kasiyerin beklemesini söyledim. Bakınırken arkadaşımı bir telaştır üzerini yoklarken izlemek hem gülünç hemde utanırken buldum, en son üzüntüyle söyleme cesareti buldu arkadaşım parasını evde unutmuştu. Velhasıl kelam kırk yılın başı bi güzellik yapacaktı onuda yapamadı hıyar.
yürüme mesafesi 3-4 saatlik bir yerlere götürülüp orada bir tiyatro yapılarak çok acil bir işim çıktı deyip yakınından yöresinden kaçılması gereken iblistir. arkadaş falan değil bu çiyan çiyan. sonra gezsin oralarda "abi 1 lira var mı karşıya geçecem" diye.
doksanlı yıllarda Anadolu bankası bankamatiği taşıyan bir arkadaşım vardı. O zamanlar ortak atm muhabbeti de olmadığından buluşunca Anadolu bankası arardık. Sonunda sikerim bankamatiğini diyip hesabı ben öderdim.
arkadaş çalışıyorsa maaş günü sinsice öğrenilmeli.
maaş gününün akşamı arkadaş bir güzelce kandırılmalı(sizde para olduğunu da inandıracak şekilde ürkütmemeli) güzelce rakı içip yemek yenmeli,rakıda 2 duble kala tuvalete diye çıkıp kaçmalı. güzel bir bahane ile 15 dkka sonra aranmalı.
gerisini pezevenk düşünsün. ağlarsa da bende cüzdanımı unutmuşum demeli.
