bu sefer emekte olmayacaktı, tecrübelerde olmayacaktı,insanların yaşamaları için bir amacı olmayacaktı belkide, sap gibi yaşayacaktı herkes mutlu olacaktı belki,savaşlar olmayacaktı,barış olacaktı.
cidden ütopik be abicim.
(bkz: alışmış kudurmuştan beterdir)
Eğer bu iki olgu olmasaydı insanların yaşamak için bir nedeni olurdu.
Şimdi iyi düşünün. Kaç yıldır ne için yaşıyorsunuz?
Mağaza vitrininde gördüğünüz o güzel ayakkabı için mi?
Yeni bir araba için mi?
En son çıkan telefonu alabilmek için mi?
Yeni bi kızla tanışıp mutlu olmak için mi?
