Eğer bu iki olgu olmasaydı insanların yaşamak için bir nedeni olurdu.
Şimdi iyi düşünün. Kaç yıldır ne için yaşıyorsunuz?
Mağaza vitrininde gördüğünüz o güzel ayakkabı için mi?
Yeni bir araba için mi?
En son çıkan telefonu alabilmek için mi?
Yeni bi kızla tanışıp mutlu olmak için mi?
bu sefer emekte olmayacaktı, tecrübelerde olmayacaktı,insanların yaşamaları için bir amacı olmayacaktı belkide, sap gibi yaşayacaktı herkes mutlu olacaktı belki,savaşlar olmayacaktı,barış olacaktı.
cidden ütopik be abicim.
(bkz: alışmış kudurmuştan beterdir)