insanlarla sıkça tartıştığım bir konudur. parasız mutluluk olduğunu söylerler fakat böyle birşey olmadığını kendileri de bilirler.
söylenmek istenen paranın sağlık getireceği falan değildir, önemli olan mutluluktur çünkü insan sadece şu zamanda para ile
isteklerini karşılayabilir.
" para var mutluluk var " söylemine karşılık her zaman söylenen, istemediğin sevmediğin bir işte ne kadar çalışabilirsin, ne yapabilirsin gibi saçma saçma şeylerdir.
bir insan farzı misal keresteciliği çok sevse de ne kadar mutlu olabilir ?
demek ki işi sevmek de her zaman mutluluk değildir. karın tokluğu ile mutluluk diye bir şey yoktur, mutluluğun ufağı da yoktur. çünkü asıl mutluluk yalnızca değer ifade eder ve değer de şu vakitte yalnız para ile sağlanır.
doğrudur. fakat para yok mutluluk yok anlamına gelmez. bir keresteci fazlasıyla mutlu olabilir. en doğrusu ise para mutluluğu arttıran bir etmendir. fakat bu insanlar arasında para kıyası yapılınca ortaya çıkan sonucun o insanların arasındaki mutluluk sıralamasını gösterdiği savunulamaz.
not: bir de bilindik, paranın* b.kunu çıkaran insanların hayattan bıkmış halleri vardır. yani bir noktadan sonra para artık insana yapacak birşey, edinecek bir amaç bırakmaz. bu da mutlumetreyi dibe sürükleyebilir. aslında bu paranın suçu değildir. bunun nedeni o insanların paraya para dememesidir.**
