bir önerme. huzurun olmadığı yerde paranın da kıymeti bir yere kadar olur. huzurun olduğu yerde ise paraya ihtiyaç yoktur diyemem ama kendi kendinizi ve istediklerinizi çevirecek kadar bir kazanç sizi ihya edebilir.
dünyanın en aptalca lafıdır. ortalama zeka ve bilgi seviyesinin altındakilerin mottosu. arz - talep denen birşey var ekonomide. buna göre fiyat falan hasıl olur. çok parametreli ve devingen bir sistem işte. o sistemde para bazılarında vardır ve evet huzurları vardır. başkalarının huzursuzlukları bahasına huzur vardır. yoksa herkeste para olursa herkes huzursuz olmaya başlar ve sistem yine devinip parayı bir kesimin hakimiyetine verip ve yine bir zümreyi mutlu edinceye kadar salınır durur. sonra yine aynı hikaye ..
sözlerimi prof. haydar baş'tan bir piyesle bitiriyorum: " ekonomiyi daha çok para bastırarak düzelteceğiz. ! "
insanlar eskiden aş vardı mutluluk vardı derler. Şimdi aşık olmak için aşık olacağın ya da olma ihtimalin olan insanı bulmak ya da bulunabileceği yerlerde olabilmek ve dolayısıyla olabilmek içinde gitmek gerektiğinden para şarttır, bir nevi de duygulsadır. Aşık olan insan mutlu olur, mutlu olan insan da huzurlu olur. Ama hepsi içinde ne yazık ki önce para gerekir;
Bu şuna benzer; Güzel bir mangal, en iyisinden sosda dinlendirilmiş biftek ve pirzolalar. insan bunları yiyince mutlu olur. E tabi karnı doyar di mi? Karının doyması için de önce mangalı yakması gerekir. Mangal içinde ateş yani kibrit ya da çakmak gerekir. işte para da böyledir, her güzelliğin ateşleyicisidir.
okan bayulgen gibi tipsiz bir herifin son model jiple gecerken arabasinda uc tane hatun gibi hatun oldugunu gordugumde aklima gelen, ve yutkungum sozdur.
