gencsindir; zamanin ve sagligin vardir ama paran yoktur.
orta yasa gelirsin; sagligin ve biraz da paran vardir ama zamanin yoktur cünkü; gelecek kaygisindan dolayi para kazanmak icin calismalisindir.
yaslanirsin; paran ve zamanin boldur ama sagligin yoktur ve bütün parani ve zamanini sagligin icin harcarsin.
bence para mutluluk getirebilir ama huzuru insanın kendisi getirir bence. yani zenginsen ama derdin varsa iç huzurun olmaz ama paran olduğu için mutlu olursun. parasız da mutlu olabiliyorum.
öncelikle kimse fakirlik güzellemesi yapmasın.parasızken mutlu olabiliyorsan b*k atabilirsin ama bir çok insan için para mutluluğu büyük oranda getirecektir.kısaca elbette para lazım, parasızlık derdim olacağına arabamın lastiğinin patlaması sorunum,mutsuzluğum olsun...
"insanın parası varsa çalışmak zorunda kalmaz. Böylece zamanı satın alır. Bu kalan zamanda da kendini mutlu edebilecek şeyleri yapar . Yani para mutluluğu satın alır." - albert camus
Paranın mutluluk getirmediğini söyleyen insan yalan söyler. Sonuçta para mutluluğa açılan kapının anahtarı durumundadır yani, evet getirir. Bununla beraber ekonomi ile psikolojiyi harmanlayan ve davranışçı ekonominin duayenlerinden olan Daniel Kahneman, mutluluğun para ile doğru orantılı olduğunu oysa paranın miktarının belli bir eşiği geçtikten sonra mutluluğa olumlu bir etkide bulunmadığını ortaya koymuş araştırmalarında. Önemli olan paraya sahip olmak değil de o parayı nereye/ne şekilde harcayacağını bilmek, para ile anlamlı anılar biriktirebilmek, evet.
elbette getirir. parasız kaldığında başkasından para isteme durumu bile insanın son derece canını sıkar. getirmez diyenlerin romantik bakış açısını olduğunu düşünüyorum. kapitalist bir dünyada yaşıyoruz. her şey para diyemem ama çoğu şeyin yolu paradan geçer.
madonna'nın da deyimiyle;
" we're living a material world"
